Русия води позорна война срещу Украйна.     Бъдете с Украйна!
Споделяне
Размер на шрифта
Оригинален текст
Размяна на местата на текста и превода

Caruso

Qui dove il mare luccica
e tira forte il vento,
su una vecchia terrazza
davanti al golfo di Surriento,1
un uomo abbraccia una ragazza
dopo che aveva pianto,
poi si schiarisce la voce
e ricomincia il canto.
 
Te vojo bene assaje,
ma tanto tanto bene, sai.
È una catena ormai,
che scioglie il sangue dint’ ’e vene, sai.
 
Vide le luci in mezzo al mare,
pensò alle notti là in America,2
ma erano solo le lampare3
e la bianca scia di un’elica.
Sentì il dolore nella musica,
si alzò dal pianoforte,
ma quando vide la luna uscire da una nuvola,
gli sembrò più dolce anche la morte.
Guardò negli occhi la ragazza,
quegli occhi verdi come il mare,
poi all’improvviso uscì una lacrima
e lui credette di affogare.
 
Te vojo bene assaje,
ma tanto tanto bene, sai.
È una catena ormai,
e scioglie il sangue dint’ ’e vene, sai.
 
Potenza della lirica,
dove ogni dramma è un falso,
che con un po’ di trucco e con la mimica
puoi diventare un altro.
Ma due occhi che ti guardano,
così vicini e veri,
ti fan scordare le parole,
confondono pensieri.
Così diventa tutto piccolo,
anche le notti là in America,
ti volti e vedi la tua vita
come la scia di un’elica.
Ma sì… è la vita che finisce,
ma lui non ci pensò poi tanto,
anzi, si sentiva già felice,
e ricominciò il suo canto.
 
Te vojo bene assaje,
ma tanto tanto bene, sai.
È una catena ormai
che scioglie il sangue dint’ ’e vene, sai.
 
Te vojo bene assaje,
ma tanto tanto bene, sai.
È una catena ormai,
e scioglie il sangue dint’ ’e vene, sai.
 
  • 1. Sorrento, in provincia di Napoli.
  • 2. Nei primi due decenni del ’900, Caruso si esibì molte volte fuori dall’Italia, in particolare negli Stati Uniti.
  • 3. La lampara è una lampada usata di notte dai pescatori per attirare i pesci in superficie.
Превод

Caruso

Hier waar de zee schittert
En de wind krachtig waait,
Op een oud terras aan de golf van Sorrento
Omhelst een man een meisje,
Nadat hij heeft gehuild
Dan schraapt hij zijn keel en herbegint hij zijn gezang
 
Ik hou ontzettend veel van je
Maar zo, zo veel, weet je
Vanaf nu is het een keten
Die het bloed in de aderen doet smelten
 
Hij zag de lichtjes midden op zee,
Dacht aan de nachten daar in America
Maar het waren slechts de visserbootjes
En het witte spoor van een schroef
Hij voelde het verdriet in de muziek,
Stond op van de piano
Maar toen hij de maan tevoorschijn zag komen uit een wolk,
Leek zelfs de dood hem zoeter
Hij keek het meisje in de ogen,
Die ogen, groen als de zee
Toen ontsnapte plotseling een traan
En hij dacht dat hij verdronk
 
Ik hou ontzettend veel van je
Maar zo, zo veel, weet je
Vanaf nu is het een keten
Die het bloed in de aderen doet smelten
 
Macht van de opera
Waar elk toneelstuk bedrieglijk is
Want met een beetje schmink en met mime,
Kun je iemand anders worden
Maar twee ogen die naar je kijken
Zo dichtbij en puur
Laten je de woorden vergeten,
Verwarren de gedachten
 
Zo werd alles klein
Zelfs de nachten daar in America
Je kijkt om en ziet je leven,
Als het spoor van een schroef
 
Ach ja, het is het leven dat eindigt,
Maar daaraan dacht hij niet zo veel
Integendeel, hij voelde zich al gelukkig,
En herbegon zijn gezang
 
Ik hou ontzettend veel van je
Maar zo, zo veel, weet je
Vanaf nu is het een keten
Die het bloed in de aderen doet smelten
 
Коментари