✕
Originaltext
Το στοιχειωμένο σπίτι
Άσε να μπει λιγάκι φως σ' αυτό το σπίτι
τόσα μερόνυχτα που έμενε κλεισμένο
όσοι το βλέπανε το λέγαν στοιχειωμένο
πετάγαν πέτρες να του σπάσουν το φεγγίτη...
Κάτι Τρίτες που τα βράδια ήτανε κρύα
τους τρόμαζε κι εκείνο τρομαγμένο
έτσι όπως του 'χανε στην πόρτα καρφωμένο
ένα μεγάλο σιδερένιο Δεκατρία...
Άσε να μπει λιγάκι φως μες στην ψυχή μου
αυτή η πόρτα ήταν για χρόνια σφραγισμένη
πίσω της πάγωνε, κρυβόταν φοβισμένη
παραδομένη στο σκοτάδι η ζωή μου...
Μην τη φοβάσαι την αράχνη που 'χει φράξει
τόσα παράθυρα που κάποτε κοιτούσαν
έξω στο δρόμο τους ανθρώπους που περνούσαν
μη με ρωτάς που το 'χει βρει τόσο μετάξι...
Άσε να μπει λιγάκι φως σ' αυτό το σπίτι
τόσα δωμάτια, τόσα χρόνια τόσο άδεια
γέμισε ο χρόνος τους καθρέφτες του σημάδια
γέμισε ο πόνος τα θεμέλια δυναμίτη...
Ποιος να 'χει τώρα το κλειδί που να το κρύβει
σε ποιου χαμένου πηγαδιού τη μαύρη κοίτη
ποιος να 'ναι αυτός που τόσο επίμονα κοιτάζει
μέσα απ' το δάσος σ' αυτό το σπίτι...
Έλα και κάθισε για λίγο εδώ κοντά μου
άπλωσε σ' ένα βλέμμα όλη τη ζωή σου
μπορεί να έμενες παλιά εδώ θυμήσου
νομίζω σ' έχω ξαναδεί στα όνειρα μου...
Von 
salome7pepla am 2016-11-06 eingetragen
salome7pepla am 2016-11-06 eingetragenZuletzt von 
Miley_Lovato am 2021-10-07 bearbeitet
Miley_Lovato am 2021-10-07 bearbeitetÜbersetzung
The haunted house
Let a little bit of light come into this house
those days and nights it was closed
Everyone who saw it called it haunted
Threw rocks onto it to break its dormer...
Some cold Tuesday nights
The frightened house scared them back
They nailed on his door
a big iron thirteen...
Let a little bit of light come into my soul
This door was for years locked down
Behind her, my life was freezing, hiding, scared and
surrendered in the darkness...
Don't be afraid of the spider that blocked
so many windows that once looked out
at the street, the people passing by
Don't ask where she got so much silk...
Let a little bit of light come into this house
so many rooms, so many years so empty
the time filled its mirrors with marks
The pain filled its underpinning with dynamite...
Who has the key now, where he hides it
into whose lost well the black bed
Who is now the one that so persistent stares
from the forest at this house...
Come and sit beside me for a while
Into a look, lay all of your life
Remember if you lived here before
I think I may have seen you again in my dreams....
✕
Pavlos Pavlidis: Top 3
| 1. | Λευκή Καταιγίδα (Lefki Kataigida) |
| 2. | Ο κηπουρός (O kipourós) |
| 3. | Ο χρόνος (O khrónos) |
Kommentare
Russland führt einen schändlichen Krieg gegen die Ukraine. Stehen Sie an der Seite der Ukraine!
Über den Übersetzer
