Հայրենիք
Արևն ելավ քնից մուշ-մուշ
Ու ցողն արտասվեց
Կանաչ դաշտի ծաղկունքն անուշ,
Անուշ բույր փռեց:
Ու մեր գյուղի հավքերն ելան,
Թռան դեպի վեր,
Ու իրենց հետ երգս տարան,
Երկիրն իմ ավեր-հայրենիք:
Ախ ուր մնաց մեր պաղ ջուրը,
Մեր ծաղկած այգին,
Ու մեր պապոց մշակ հողը,
Ու իմ սիրելին:
Ու մեր սարի չքնաղ լանջի տունն իմ հայրենի,
Ախուր մնաց անմեղ զուլալ սերն իմ առաջին:
Ախ երբ պիտի ես դառնամ իմ երկիրն հայրենի,
Ու իմ տան մեջ երգեմ սրտիս երգը ցանկալի-հայրենիք: