À travers des rues démolies
Sans père, sans pays
Tu marches abandonné, sans aide
À la main chaude de ta mère
Comme une brebis parmi les loups
Vers destination inconnue
Et personne ne voit ta petitesse
Personne ne voit ta petitesse
Demain la paix s'annoncera
Te baisera le soleil
Le monde sera un terrain de jeu
Où tu peux jouer calmement
Après l'hiver le printemps arrive
Le ciel gris redevient bleu
Quoique tu sortes de la guerre
Sortira-t-elle jamais de toi
De beaux yeux sont envénimés,
Accoutumés aux violences
Et personne ne voit ta petitesse
Personne ne voit ta petitesse
Uitdagend! Poëtisch taalgebruik, ik heb geprobeerd het een beetje zingbaar* te houden...
Met dat doel voor ogen heb ik wat concessies gedaan a/d exacte bewoordingen (bijv. 'kapotgeschoten' met 'verwoest' vertaald, 'strelen' met 'kussen', 'zal het zijn' met 'zal zich aandienen', 'en kun je [..] spelen' met 'waar je [..] kunt spelen' 'hoe klein je bent' met 'je kleinheid', 'het geweld' met 'de gewelddaden') - zonder af te willen doen aan het beeldend gehalte...
Een paar knelpunten:
Bij 'na de winter komt de lente' heb ik 'komen' ('venir') vervangen door 'aanoeveren' ('arriver'), omdat 'komen' in de volgende regel 'terugkomt' ('revient') in 'wordt weer' ('redevient')...
En 'sans aide' is wel heel veel 'sans', vgl. de regel ervoor.
* N.B. Frans is een taal die op klinkers balanceert, waar het Nederlands dat op medeklinkers doet. Bovendien mag je i/h Frans soms klanken aaneenrijgen, i.p.v. analytisch alles tot uitdrukking te moeten brengen...
Bijv. 'À' i/d 1ste regel zou ik nauwelijks hoorbaar ademen, 'travers' tot het eerste woord makend.
In 'Après 'l'hiver le printemps arrive' zou ik iets vergelijkbaar doen met het lidwoord 'le' voor 'printemps', zodat je hooguit een beetje de 'l' hoort; ook zou je hier de 'A' van 'Après' kunnen inslikken...