Rusia lleva a cabo una guerra vergonzosa contra Ucrania.     ¡Defiende a Ucrania!
Cómo apoyar a Ucrania 🇺🇦 ❤️
Compartir
Tamaño de fuente
Letra original
Intercambiar idiomas

Une saison en enfer - 013 - Délires - II - Alchimie du verbe 02

Loin des oiseaux, des troupeaux, des villageoises,
Que buvais-je, à genoux dans cette bruyère
Entourée de tendres bois de noisetiers,
Dans un brouillard d’après-midi tiède et vert !
 
Que pouvais-je boire dans cette jeune Oise,
— Ormeaux sans voix, gazon sans fleurs, ciel couvert ! —
Boire à ces gourdes jaunes, loin de ma case
Chérie ? Quelque liqueur d’or qui fait suer.
 
Je faisais une louche enseigne d’auberge.
Un orage vint chasser le ciel. Au soir
L’eau des bois se perdait sur les sables vierges,
Le vent de Dieu jetait des glaçons aux mares ;
 
Pleurant, je voyais de l’or — et ne pus boire. —
 
Traducción

Deliria – II - Alchemie van het woord 02

Ver van de vogels, de kuddes, de dorpsvrouwen,
Wat dronk ik, geknield in deze heidevlakte
Omringd door tedere twijgen van hazelaars,
In een namiddagnevel fris en groen?
 
Wat kon ik drinken in deze jonge Oise,
– Iepen zonder stem, gazon zonder bloemen, bedekte hemel! –
Drinken uit deze gele kelken, ver van mijn geliefde
Hut? Een of ander drankje van goud dat doet zweten.
 
Ik maakte een link uithangbord voor een herberg.
– Een storm kwam de hemel verjagen. ’s Avonds
Verloor het water van de twijgen zich op de maagdelijke zandvlakte,
De wind van God gooide ijsschotsen in de plassen;
 
Huilend zag ik goud – en kon niet drinken. –
 
Arthur Rimbaud: 3 más populares
Comentarios