Piosenka, która w znacznej mierze odwołuje się do dzieciństwa, jakiego doświadczył Wysocki - prawie autobiograficzna. Imiona i nazwiska są prawdziwe.
.
To niesamowicie trudny tekst, który bardzo trudno jest zrozumieć ze względu na użyte słowa i idiomy, których część już prawie „wyszła z obiegu”, a tym bardziej przetłumaczyć go.
.
W momencie, gdy skończyłem już pracę nad tym tekstem istniały trzy interpretacje opublikowane na stronie vysotsky.com, których nie można nazwać tłumaczeniami Są to raczej rymowane fantazje ich autorów na zbliżony temat i miejscami nie mają nic wspólnego z oryginalnym tekstem. W dodatku dwie z nich są niekompletne, bo autorzy najwyraźniej mieli problem ze zrozumieniem jednego z fragmentów tekstu. Wcale się nie dziwię.
.
Niestety nie zdążyłem z „requestem”, który był przeznaczony dla mnie. No cóż… tak to w życiu bywa. Nie sądziłem, że ktokolwiek odważy się podjąć tego zadania, więc nie spieszyłem się z zamieszczeniem mojej interpretacji. Postanowiłem odczekać, by zdystansować się od tego co napisałem, licząc, że może przyjdzie jeszcze natchnienie i zrobię jakieś poprawki stylistyczne.
.
Moim zdaniem niemożliwe było napisanie wersji rymowanej, która zachowałaby dokładnie ten sam sens, więc nawet nie próbowałem. Starałem się natomiast zachować rytm, tak by dało się zaśpiewać to co przetłumaczyłem, więc pewne niewielkie kompromisy były nieuniknione. Nie mają one jednak wpływu na sens piosenki.
.
Tak naprawdę to w ogóle nie miałem zamiaru jej tłumaczyć, ale zostałem niejako zmuszony przez Aleksandra. Początkowo próbowałem się wykręcić, ale „przyparty do muru” nie miałem wyjścia. Tłumaczenie to zajęło mi prawie tydzień bardzo ciężkiej pracy, bo musiałem się sporo naszukać w Internecie, by móc zrozumieć niektóre wyrażenia.
.
Podziękowania dla Aleksandra za „zmuszenie” mnie i za konsultacje, które pozwoliły mi zrozumieć to, czego nie udało mi się znaleźć w necie.
.
Дякую, Олександр. :)