Σύμφωνα με τον Χάρις, οι στίχοι του τραγουδιού είναι εμπνευσμένοι από την ομώνυμη ταινία του 1963, η οποία, σημειολογικά, είναι το δεύτερο μέρος της ταινίας "Village Of The Damned" ("Village of the Cursed") (αρχικά γυρίστηκε το 1960 και επέστρεψε το 1995). Και οι δύο ταινίες βασίζονται στο μυθιστόρημα "The Midwich Cuckoos" Midwich ») (1957), του μεγάλου Βρετανού επιστημονικού συγγραφέα John Wyndham (1903- 1969). Η πλοκή εκτυλίσσεται στο μικρό χωριό Midwich, όπου οι άνθρωποι και τα ζωντανά βυθίζονται σε έναν παράξενο ύπνο που διαρκεί μια μέρα. Λίγους μήνες αργότερα διαπιστώνεται ότι όλες οι γόνιμες γυναίκες του χωριού ήταν έγκυες. Τα έξι παιδιά που γεννήθηκαν αναστάτωσαν το χωριό. Έχουν διπλάσια ανάπτυξη από την κανονική, υπερανεπτυγμένη νοημοσύνη, το ίδιο, ξανθά μαλλιά και ένα περίεργο, διαπεραστικό βλέμμα που μπορεί να τους κατευθύνει τηλεπαθητικά τις ενέργειες των συγχωριανών τους. Οι άνθρωποι νιώθουν ότι απειλούνται από αυτό παρουσία των παιδιών και τελικά αποφασίζουν να τα σκοτώσουν ώστε να αποτραπεί η πιθανή εξαφάνισή τους από μια μυστηριώδη, πιο ανεπτυγμένη μορφή ζωής. Οι στίχοι του τραγουδιού φαίνεται να είναι οι σκέψεις ενός παρατηρητή που αφηγείται τη δολοφονία του τελευταίου παιδιού. Ο αφηγητής, αρχικά, φαίνεται να προσπαθεί να τεκμηριώσει γιατί πρέπει να σκοτωθεί το παιδί, αλλά αφού σκότωσε το παιδί, αφήνοντας προσωρινά αναπάντητο το ερώτημα «τι μάθαμε», θέλει να κάνει τον ακροατή να συνειδητοποιήσει πόσο αδικαιολόγητος ήταν ο φόνος. Στη συνέχεια απευθύνεται στους συμμετέχοντες στο έγκλημα και δίνει την απάντηση στην ερώτησή του. Τους προειδοποιεί ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για τα «παιδιά των καταραμένων». Τους λέει ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο. Είναι «με την πλάτη στον τοίχο». Τα παιδιά που σκοτώθηκαν συμβολίζονται με φλεγόμενα κεριά που σκορπίζουν φως. Ο θάνατός τους είναι, δηλαδή, διδακτικός. Είναι μια προειδοποίηση για όσους συμμετείχαν ότι θα βιώσουν παρόμοια μοίρα αν παρεκκλίνουν από τα όρια του αποδεκτού που ορίζει η κοινωνία στην οποία ανήκουν. Και οι στίχοι αυτού του κομματιού διέπονται από το θέμα που χαρακτηρίζει όλο το άλμπουμ. Ο ρόλος του θύματος εδώ έχει το τελευταίο παιδί ενώ ο ρόλος της αυταρχικής εξουσίας έχουν τους διώκτες του.

https://www.ebooks4greeks.gr/%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9...