Είπε (αυτή) Ήμουν εφτά και εσύ ήσουν εννιά

Σε κοίταξα όπως κοιτάζω τα λαμπερά αστέρια στον ουρανό, τα όμορφα φώτα

Και οι μπαμπάδες συνήθιζαν να αστειεύονται με εμάς τους δύο. Θα μεγαλώναμε και θα ερωτευόμασταν. Και οι μαμάδες μας γελούσαν και γύριζαν τα μάτια τους. Και έλεγαν oh my my my

Γύρνα με πίσω στο χρόνο στο δεντρό-σπιτο στη πίσω αυλή. Είπες ότι θα με χτυπήσεις γιατί ήσουν μεγαλύτερος από εμένα. Ποτέ όμως δεν το έκανες, ποτέ δεν το έκανες. Πήγαινε με πίσω στο χρόνο όταν ο κόσμος μας ήταν ένα μεγάλο τετράγωνο. Σε προκάλεσα να με φιλήσεις και μετά έτρεξα όταν προσπάθησες. Δυο παιδιά, εγώ και εσύ... oh my my

Έγινα δεκαέξι και ξαφνικά δεν ήμουν το κοριτσάκι που συνήθιζες να βλέπεις. Αλλά τα μάτια σου ακόμη έλαμπαν σαν όμορφα φώτα.Και οι μπαμπάδες συνήθιζαν να αστειεύονται με εμάς τους δύο. Θα μεγαλώναμε και θα ερωτευόμασταν. Και οι μαμάδες μας γελούσαν και γύριζαν τα μάτια τους. Και έλεγαν oh my my my

Γύρνα με πίσω στο χρόνο, στο ποταμάκι που εμφανιστήκαμε δύο π.μ με το φορτηγάκι σου, και ότι ήθελα ήταν εσένα δίπλα μου.

Πήγαινέ με πίσω στο χρόνο, στον πρώτο μας καβγά. Το χτύπημα από τις πόρτες αντί του φιλιού για καληνύχτα. Έμεινες έξω από τη πόρτα μου μέχρι το πρωί. oh my my my my

Λίγα χρόνια πέρασαν. Καθόμασταν στο αγαπημένο μας μέρος στη πόλη και εσύ με κοίταξες και γονάτισες στο ένα γόνατο

Γύρνα με πίσω στο χρόνο που περπατήσαμε το διάδρομο της εκκλησίας . Όλη η πόλη μας είχε έρθει και οι μαμάδες μας έκλαιγαν.

Είπες δέχομαι και το ίδιο είπα και εγώ.

Πήγαινέ με στο σπίτι που γνωριστήκαμε πόσα χρόνια πριν. Θα μεγαλώσουμε τα μωρά μας σε αυτό το μπροστινό μπαλκόνι. Μετά από τόσο καιρό εγώ και εσύ.

Θα είμαι 87 και εσύ 89. Ακόμη θα σε κοιτάω όπως τα λαμπερά αστέρια στον ουρανό. oh my my my my....!