Έπεα πτερόεντα
Vertalingen in idioom van "Έπεα πτερόεντα"
Meanings of "Έπεα πτερόεντα"
A poetical phrase from Homer (Iliad) based on the belief that words when exit the mouth fly taken away by the wind. It means that the spoken word is not enough.
"Έπεα πτερόεντα" in lyrics
γιατί άραγε το κάνεις ;
Για κοίταξε με. Τα παράπονα σου έπεα πτερόεντα.
Οπότε, προτείνω να το γράψουμε το σύστημα.
Homer - 'Hymn 5 to Aphrodite (Εἲς Ἀφροδίτην)
μοῦσά μοι ἔννεπε ἔργα πολυχρύσου Ἀφροδίτης,
Κύπριδος, ἥτε θεοῖσιν ἐπὶ γλυκὺν ἵμερον ὦρσε
καί τ᾽ ἐδαμάσσατο φῦλα καταθνητῶν ἀνθρώπων
οἰωνούς τε διιπετέας καὶ θηρία πάντα,
μνήσομαι οὐδὲ λάθωμαι Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο,
ὅντε θεοὶ κατὰ δῶμα Διὸς τρομέουσιν ἰόντα:
καί ῥά τ᾽ ἀναΐσσουσιν ἐπὶ σχεδὸν ἐρχομένοιο
πάντες ἀφ᾽ ἑδράων, ὅτε φαίδιμα τόξα τιταίνει.
Homer - α - θεῶν ἀγορά, Ἀθηνᾶς παραίνεσις πρὸς Τηλέμαχον, μνηστήρων εὐωχία
θεῶν ἀγορὰ γίνεται περὶ τοῦ τὸν Ὀδυσσέα εἰς Ἰθάκην πεμφθῆναι ἀπὸ τῆς Καλυψοῦς νήσου· μεθ’ ἣν ἡ Ἀθηνᾶ εἰς Ἰθάκην παραγίνεται πρὸς Τηλέμαχον ὁμοιωθεῖσα Μέντῃ βασιλεῖ Ταφίων. γινομένης δ’ ὁμιλίας παραινέσασα ἡ Ἀθηνᾶ Τηλεμάχῳ παραγενέσθαι διὰ τὴν τοῦ πατρὸς ζήτησιν εἰς Πύλον μὲν πρὸς Νέστορα, εἰς Σπάρτην δὲ πρὸς Μενέλαον, ἀπαίρει ἔμφασιν δοῦσα, ὡς θεὸς εἴη, καὶ τῶν μνηστήρων γίνεται εὐωχία.
Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε·
Zülfü Livaneli - Κύριε δικαστά
Διαμαρτύρομαι έντονα δια τας απαγορεύσεις και τας ποινάς
Διότι και να τη δέσεις τη γλώσσα μου, ροδάνι θα τρέχει, κύριε δικαστά
Ας έρθουνε οι χωροφυλάκοι από το τμήμα να με χώσουν στη στενή
οι ιδέες μου θ'αποδράσουν, δεν χωράνε στο κελί
Homer - 'Hymn 4 to Hermes (Εἲς Ἑρμῆν)
Ἑρμῆν ὕμνει, Μοῦσα, Διὸς καὶ Μαιάδος υἱόν,
Κυλλήνης μεδέοντα καὶ Ἀρκαδίης πολυμήλου,
ἄγγελον ἀθανάτων ἐριούνιον, ὃν τέκε Μαῖα,
νύμφη ἐυπλόκαμος, Διὸς ἐν φιλότητι μιγεῖσα,
Ακουω τον ανεμο,
Τον ανεμο της ψυχης μου.
Που θα καταληξω, λοιπον
Νομιζω μονο ο Θεος πραγματικα ξερει.
μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί᾽ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾽ ἔθηκε,
πολλὰς δ᾽ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
Hymns & Music of Ancient Greeks - Ὕμνος Εἲς Τήν Δήμητραν
Δήμητρ᾽ ἠύκομον, σεμνὴν θεόν, ἄρχομ᾽ ἀείδειν,
αὐτὴν ἠδὲ θύγατρα τανύσφυρον, ἣν Ἀιδωνεὺς
ἥρπαξεν, δῶκεν δὲ βαρύκτυπος εὐρύοπα Ζεύς,
νόσφιν Δήμητρος χρυσαόρου, ἀγλαοκάρπου,
Hymns & Music of Ancient Greeks - Ὕμνος Εἲς Τήν Ἀφροδίτην
Mοῦσά μοι ἔννεπε ἔργα πολυχρύσου Ἀφροδίτης,
Κύπριδος, ἥτε θεοῖσιν ἐπὶ γλυκὺν ἵμερον ὦρσε
καί τ᾽ ἐδαμάσσατο φῦλα καταθνητῶν ἀνθρώπων
οἰωνούς τε διιπετέας καὶ θηρία πάντα,
Ὕμνος Εἲς Τόν Ἀπόλλωνα ‘‘Δήλιον’’
Μνήσομαι οὐδὲ λάθωμαι Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο,
ὅντε θεοὶ κατὰ δῶμα Διὸς τρομέουσιν ἰόντα:
Hymns & Music of Ancient Greeks - Ὕμνος Εἲς Τόν Ἑρμῆν
Ἑρμῆν ὕμνει, Μοῦσα, Διὸς καὶ Μαιάδος υἱόν,
Κυλλήνης μεδέοντα καὶ Ἀρκαδίης πολυμήλου,
ἄγγελον ἀθανάτων ἐριούνιον, ὃν τέκε Μαῖα,
νύμφη ἐυπλόκαμος, Διὸς ἐν φιλότητι μιγεῖσα,