A Rússia está travando uma guerra desgraçada contra a Ucrânia.     Ajude a Ucrânia!
  • Michael Jackson

    Trust - Reflection → Tradução para Grego

Compartilhar
Tamanho da fonte
Letras originais
Swap languages

Trust - Reflection

As I was feeding squirrels in the park,
I noticed a small one that didnt seem to
trust me. While the others came close
enough to eat out of my hand, he kept
his distance. I threw a peanut his way.
He edged up, grabbed it nervously,
and ran off.
 
Next time he must have felt less afraid,
because he came a little closer. The safer
he felt, the more he trusted me. Finally he
sat right at my feet, as bold as any squirrel
clamoring for the next peanut.
 
Trust is like that —
it always seems to come down to
trusting in yourself. Others cant overcome
fear for you; you have to do it on your own.
 
Its hard, because fear and doubt hold on tight.
We are afraid of being rejected, of being hurt
once more. So we keep a safe distance. We
think separating ourselves from others will
protect us, but that doesnt work, either. It
leaves us feeling alone and unloved.
 
Trusting yourself begins by recognizing that
its okay to be afraid. Having fear is not the
problem, because everyone feels anxious and
insecure sometimes. The problem is not being
honest enough to admit your fear.
 
Whenever I accept my own doubt and insecurity,
I'm more open to other people. The deeper I go
into myself, the stronger I become, because
I realize that my real self is much bigger
than any fear.
 
In accepting yourself completely, trust becomes
complete. There is no longer any separation
between people, because there is no longer
any separation inside. In the space where
fear used to live, love is allowed to grow.
 
Tradução

Εμπιστοσύνη

Καθώς τάιζα σκίουρους στο πάρκο,
παρατήρησα έναν μικρό που δε φαινόταν
να με εμπιστεύεται! Ενώ οι άλλοι ήρθαν
αρκετά κοντά για να φάνε από το χέρι μου,
αυτός κράτησε τις αποστάσεις του.
Έριξα ένα φυστίκι προς τη μεριά του...
Αυτός ξεπρόβαλε, το άρπαξε νευρικά
και έτρεξε μακριά.
 
Την επόμενη φορά θα πρέπει να ένιωσε
λιγότερο φοβισμένος, επειδή ήρθε λίγο
πιο κοντά. Όσο πιο ασφαλής ένιωθε,
τόσο περισσότερο μ' εμπιστευόταν και
στο τέλος κάθισε στα πόδια μου, όπως
κάθε σκίουρος που φωνάζει για το
επόμενο φυστίκι.
 
Η εμπιστοσύνη είναι έτσι -
φαίνεται ότι πάντα έχει να κάνει με την
εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Οι άλλοι
δε μπορούν να ξεπεράσουν το φόβο
για εσένα... Πρέπει να το κάνεις
μόνος σου...
 
Είναι δύσκολο, γιατί ο φόβος και η
αμφιβολία έχουν μεγάλη δύναμη.
Φοβόμαστε την απόρριψη, να μην
πληγωθούμε για άλλη μία ακόμη φορά.
Έτσι κρατάμε μία απόσταση ασφαλείας.
Νομίζουμε ότι το να κρατάμε αποστάσεις
από τους άλλους θα μας προστατεύσει.
Αλλά ούτε αυτό λειτουργεί. Μας αφήνει
μόνους και δίχως αγάπη.
 
Το να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου ξεκινά
με την παραδοχή του ότι είναι φυσικό να
φοβάσαι. Το να φοβάσαι δεν είναι το
πρόβλημα, επειδή ο καθένας αισθάνεται
άγχος και ανασφάλεια μερικές φορές.
Το πρόβλημα είναι το να μην είσαι αρκετά
ειλικρινής ώστε να παραδεχθείς το φόβο σου.
 
Κάθε φορά που αποδέχομαι τη δική μου
αμφιβολία και ανασφάλεια, είμαι πιο ανοιχτός
προς τους άλλους ανθρώπους. Όσο πιο πολύ
κατανοώ τον εαυτό μου τόσο πιο ισχυρός
γίνομαι, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι ο πραγματικός
εαυτός μου είναι πολύ μεγαλύτερος
από οποιοδήποτε φόβο.
 
Με το να αποδέχεσαι ολοκληρωτικά τον εαυτό
σου, έρχεται και η πλήρης εμπιστοσύνη. Δεν
υπάρχει πλέον κανένας διχασμός μεταξύ
ανθρώπων, γιατί δεν υφίσταται πλέον κανένας
εσωτερικός διχασμός. Η αγάπη μπορεί να ζήσει
εκεί όπου ζούσε ο φόβος.
 
Michael Jackson: 3 mais populares
Comentários
Sangre Caliente 2008Sangre Caliente 2008
   Quarta-feira, 28/08/2013 - 21:46

Μάικλ Τζάκσον:

« Διασκεδάζω παίζοντας με τα ζώα μου.
Στην πραγματικότητα δεν πηγαίνω πουθενά.
Δε νομίζω ότι θα με βρεις στη ντίσκο ή στο κλάμπ.
...Όλα αυτά τα μέρη είναι ωραία εάν είναι αυτό που σου αρέσει να κάνεις. »

« Όλα όσα θέλω να κάνω βρίσκονται στο σπίτι μου.
Μπορώ να κάνω ότι θέλω εδώ, ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς.
Η καλύτερη ιδιωτικότητα είναι να τα πας καλά με τον εαυτό σου
και να είσαι ανεξάρτητος στο σπίτι... »