Tanrı dürüst ruhlardan bir manastır yapmaya başladı..
Sadece bir ruha daha ihtiyacı var.
Bir melek çağırdı, melek, Sen-Arkangel.
Tanrı daha çok dürüst ruh bulması için Sen-Arkangeli dünyaya gönderdi
Melek geldi, aradı, hiçbir yerde bulamadı.
Sonunda bir köyde, bir dulun evinde dürüst ruhu buldu.
Dul, uzanmıştı, ölüyordu çocukları koşuşturup çığlık atıyordu:
"Olduğun gibi, anam, ölüyor, bizi bırakıyor musun ?"
Melek oturuyordu, dinliyordu. yaşananlar onu çok üzdü.
Doğruca tanrı'ya gitti olanları anlattı.
Yapamadım, tanrım, o dulun ruhunu alamadım.
Çocuklar çok fazla çığlık atıyorlardı, ağlıyor ve dua ediyorlardı.
Onun ruhunu alıp 7 çocuğu öksüz bırakamadım...