✕
Оригинален текст
Перчатка (из Шиллера)
Вельможи толпою стояли
И молча зрелища ждали;
Меж них сидел
Король величаво на троне;
Кругом на высоком балконе
Хор дам прекрасный блестел.
Вот царскому знаку внимают,
Скрыпучую дверь отворяют,
И лев выходит степной
Тяжелой стопой.
И молча вдруг
Глядит вокруг.
Зевая лениво,
Трясет желтой гривой
И, всех обозрев,
Ложится лев.
И царь махнул снова,
И тигр суровый
С диким прыжком
Взлетел опасный
И, встретясь с львом,
Завыл ужасно;
Он бьет хвостом,
Потом
Тихо владельца обходит,
Глаз кровавых не сводит...
Но раб пред владыкой своим
Тщетно ворчит и злится:
И невольно ложится
Он рядом с ним.
Сверху тогда упади
Перчатка с прекрасной руки
Судьбы случайной игрою
Между враждебной четою.
И к рыцарю вдруг своему обратясь,
Кунигунда сказала, лукаво смеясь;
«Рыцарь, пытать я сердца люблю.
Если сильна так любовь у вас,
Как вы твердите мне каждый час,
То подымите перчатку мою!»
И рыцарь с балкона в минуту бежит,
И дерзко в круг он вступает,
На перчатку меж диких зверей он глядит
И смелой рукой подымает.
* * *
И зрители в робком вокруг ожиданье,
Трепеща, на юношу смотрят в молчанье.
Но вот он перчатку приносит назад.
Отвсюду хвала вылетает,
И нежный, пылающий взгляд —
Недального счастья заклад —
С рукой девицы героя встречает.
Но с досады жестокой пылая в огне,
Перчатку в лицо он ей кинул:
«Благодарности вашей не надобно мне!»
И гордую тотчас покинул.
Превод
Биялай (Шиллерден)
Төрелер тобы жабыла
Көрініс күтті, үн тынды
Дәл ортада, тағында,
Маңызсып король отырды.
Балконда биік айнала,
Сұлулар отыр сыңқылдап.
Ым қақты патша жай ғана,
Ашылды есік шиқылдап.
Шықты міне теңселіп,
Арыстаны даланың.
Кеткендей көпті еңсеріп,
Шолды кенет жан-жағын,
Жата қалды есінеп,
Сілкіп қап сары ол жалын.
Патша қолын сілкіді,
Жолбарыс жыртқыш қырылдап,
Күдірейіп секірді,
Қаһарын шашып ырылдап.
Арыстанды көре қап,
Ышқынды бір гүрілдеп,
Құйрығымен жер сабап,
Төңіректеп жүрді кеп.
(сонан соң)
Қанды көзі қадалды,
Қожа алдына құл келіп,
Шашса да ашу, ызғарды,
Жатты амалсыз түнеріп.
Арасына қос жаудың
Бір биялай биіктен
Сұлу қолдан түсті кеп!
Ойнақы тағдыр бұ неткен!
Тұтқиылда бұрылды да серіге
Кунигунда арбай күліп тіл қатты:
"Мен құмармын жүрек сынап көруге.
Әрқашан да өзің айтқан сияқты,
Махаббатың болса күшті, лаулаған,
Биялайды өзің әкеп бер маған!"
Сері дереу жүгіріп кеп сол шақта,
Қайсарлықпен дәл ортаға өтеді:
Қос жыртқыштың арасында қолғапқа
Қарады да, жерден батыл көтерді.
Көрушілер үрейі ұшып үндемей,
Жас жігітке көз алмастан қарайды.
Биялайды әкелді ол, мінекей,
Жан-жағынан мақтау сөздер борайды.
Мейірім толы отты көздің жанары, —
Алыс емес бақытының кепілі,
Махаббатты қыз құшағы жаңағы,
Жас батырды қарсы ап құрмет етулі.
Жанып бірақ өкініштің өртіне,
Биялайды ол лақтырды қыз бетіне:
"Қажет емес алғысыңыз мен үшін!" —
Деп паң қызды тастап жігіт кетті іле.
Гост в(ъв)/на 2019-05-18✕
Mikhail Lermontov: 3-те най-преглеждани
| 1. | Парус (Parus) |
| 2. | Выхожу один я на дорогу (Vyhozhu odin ya na dorogu) |
| 3. | Казачья колыбельная песня (Kazach'ya kolybel'naya pesnya) |
Коментари