نقد:

این شعرطبق گفته های تام یورک درباره مردمی است که بی تفاوت و بی خیال نسبت به پیرامون خویش هستند. و همین بی بی خیالی آنها را در جهنم دنیا می اندازد و زمانی که خود را بسته و در قفس میبینند میگویند:
چرا ما اینجاییم؟ما که کاری نکرده ایم!!!
چرا شما یک کار انجام دادید.
بی تفاوتی!!
برگرفته از رمان 1984 جورج اورول که در آن قهرمان اصلی استان وینستون اسمیت میگوید 2+2=5
خب همه ما میدانیم که 2+2=4
ولی در جاهایی بخاطر مصلحت سیاسی 2+2=5
شعری برا نقض دگماتیسم ها و فروپاشی عقیده های شکل گرفته ی غلط.
کنایه از این جمله : چون همه ایکس را باور دارند پس ایکس واقعیت دارد؟
تفکری که بر اساس یک اجماع عمومی حاصل میشود صد در صد صحیح است؟
تمام حزب های بیرونی که توسط حزب داخلی و پلیس اندیشه کنترل میشود
ترکیب جرم اندیشی بمعنای اینکه حکومت نه تنها زندگی مردم را بلکه ایده و اندیشه و طرز تفکرشان نیز طبق آنچه خودش دوس دارد کنترل میکند.بدون اینکه مردم متوجه شست و شوی مغزی بشوند و عده ای که میفهمند توسط پلیس اندیشه سرکوب میشوند.
جایی که وینستون اسمیت در یادداشت خود مینویسد:
بزه فکری، جرمی نیست که مجازات آن مرگ باشد، بزه فکری خود مرگ است.
پلیس فکری بر این عقیده است که اگر بتوان ذهن مردم را کنترل کرد نیازی به مراقبت فیزیکی نیست.
مردم توسط این حذب دچار تضاد فکری میشوند
به طور همزمان پذیرش دو اعتقادات متضاد برایشان درست است.
جایی که هم 2+2=3 و هم 2+2=5 است مدینه فاسده است.
مدینه فاسده توسط نویسندگان آینده نگر ترسیم میشو و مدینه فاضله توسط ایده آل نگرش ها.
در مدینه فاسده :
جامعه‌ای که در آن هیچ آزادی‌ای دیگر وجود ندارد و حکومتی تمامیت‌خواه بر همه‌چیز انسان‌ها حکم می‌راند
جامعه توسط مردم کنترل نمیشود.
جامعه‌ای که در آن همه‌چیز و همه‌کس همانند و یکسان است و در آن ابراز احساسات و نمایاندن جنبه‌های فرهنگی ممنوع است.
جامعه‌ای که در آن انسان‌ها تنها نقش خوراک برای موجودات دیگر را دارند یا اینکه انسان‌ها را برای برداشت اندام و احشاء آنها پرورش می‌دهند.
جهانی که در آن در پی جنگ هسته‌ای، بیماری یا فاجعه‌ای دیگر نسل بشر تقریباً برافتاده است.

مثل : قلعه حیوانات جوورج اوورول و 1984
و فیلم مانند اودیسه فضایی

داستایوسکی هم در کتاب notes from undergroundمیگوید
two times two making five
و در باره اش میگوید :
اعتراف مینم که 2+2=4 چیز عالی است
اما اگر باور کنیم 2+2=5 چیزیست که مساله را بسیار جذاب میکند.
ویکتور هوگو درNapoléon le Petit مینویسد
هفت میلیون و پانصد هزار رای دریافت کردیم که 2+2=5 است
جاده ی مستقیم طولانی ترین راه است.
که کل آن بخش کمترین قسمت آن است.
و جهان سوم را با این جمله توصیف میکند:
جایی که دو هزار نفر از 26 میلیون نفر اراده دارند.
پس در اینجا 2+2=5 است
پ.ن
با این توضیحاتی که نوشتم ننه ی صمدم میتونم بیت هارو تحلیل کنه پس دیگه نمینویسم.
فقط اینکه
Oh hail to the thief
برمیگرده به کسانی که مردم کورکورانه به عنوان رییس انتخاب میکنند