Za krokiem krok
Taka trasa okno - drzwi
Wciąż z kąta w kąt
Taki sposób na złą myśl
Nie pierwszy raz
Kiedy sen przypomniał Cię
Nie pierwszy raz
Kiedy strach obudził mnie
Niewidzialna dłoń
Ochroni mnie
Od złego w czarny dzień
Niewidzialna dłoń
Osłoni mnie
To jedno zawsze wiem
Pamiętam że
Świecił księżyc rudych traw
Mówiłeś, wiesz
Każdy swoja gwiazdę ma
Niewidzialna dłoń
Ochroni mnie
Od złego w czarny dzień
Niewidzialna dłoń
Osłoni mnie
To jedno zawsze wiem
W białe kwiaty wtulam twarz
Gra muzyka z tamtych lat
I znów słyszę głos
Siedem mostów, siedem ran
Tak po prostu staniesz tam
I strach zostawi mnie
Znów płynie list
By spotkać Ciebie
Czy choć najmniejszy dasz mi znak
Tyle gwiezdnych lat
I taka wielka mgła
I codziennie Ciebie brak
Choć najmniejszy daj mi znak
Codziennie, codziennie Ciebie brak
Tyle gwiezdnych lat i taka wielka mgła
I codziennie Ciebie brak
Siedem mostów, siedem ran
Tak po prostu staniesz tam
I strach zostawi mnie
Będzie tak
Natalia dedicates this song to her mother Anna Jantar who was a famous Polish singer too and died in a plane crash in 1980 when Natalia was only 4 years old.