Текст на „Las“

Pomyśl: gdy będziesz konał - czym się w tej godzinie

Twoja pamięć obarczy, nim szczeźnie a minie,

Wszystką ziemię ostatnim całująca tchem?

Czy wspomnisz dzień młodości - najdalszy od ciebie -

Za tę jego najdalszość, za odlot w podniebie,

Za to, że w noc konania nie przestał być dniem?

Czy wspomnisz czyjeś twarze, co - wspomniane - zbledną?

Czyli, śmiercią znaglony, zaledwo z nich jedną

Zdążysz oczom przywołać - niespokojny widz?

Czy w popłochu tajemnych ze zgonem zapasów

Zmącisz pamięć i zawrzesz na sto rdzawych zasuw,

I w tym skąpstwie przedśmiertnym nie przypomnisz nic?

Lub ci może zielonym narzuci się złotem

Las, widziany przygodnie - niegdyś - mimolotem,

Co go wywiał z pamięci nieprzytomny czas?...

I ócz zezem niecałe rojąc nieboskłony,

Łzami druha powitasz - i umrzesz, wpatrzony

W las nagły, niespodziany, zapomniany las!...

Преводи на „Las“

Bolesław Leśmian: 3-те най-преглеждани

Коментари

Bolesław Leśmian