Русия води позорна война срещу Украйна.     Бъдете с Украйна!
Споделяне
Размер на шрифта
Оригинален текст
Размяна на местата на текста и превода

An den Mond (D296)

Füllest wieder Busch und Tal
Still mit Nebelglanz,
Lösest endlich auch einmal
Meine Seele ganz.
 
Breitest über mein Gefild
Lindernd deinen Blick,
Wie des Freundes Auge, mild
Über mein Geschick.
 
Ich besass es doch einmal,
Was so köstlich ist!
Dass man doch zu seiner
Qual Nimmer es vergisst.
 
Rausche, Fluss, das Tal entlang,
Ohne Rast und Ruh,
Rausche, flüstre meinem Sang
Melodien zu,
 
Wenn du in der Winternacht
Wütend überschwillst,
Oder um die Frühlingspracht
Junger Knospen quillst.
 
Selig, wer sich vor der Welt
Ohne Hass verschliesst,
Einen Freund am Busen hält
Und mit dem geniesst,
 
Was, von Menschen nicht gewusst
Oder nicht bedacht,
Durch das Labyrinth der Brust
Wandelt in der Nacht.
 
Превод

슈베르트의 달에게 (D296)

다시 숲과 계곡을
고요히 안개 같은 광선으로 채워줘
그래서 마침내 또 한 번 내 영혼을
완전히 편안하게 만들어 줘
 
나의 들판을 넓혀 줘
눈초리를 누그러뜨리면서,
마치 자애롭게
나의 상황을 바라보는 친구의 눈길처럼,
 
나는 다시 한 번 그것이 얼마나
귀중한가 하는 생각에 사로 잡혔다
사람은 자신의 괴로움을 결코 있지
않는다는 것이
 
좔좔 흘러라 강이여, 계곡을 따라
쉬지 않고 끊임없이
좔좔 흘러라, 나의 노래에
멜로디들을 속삭여라
 
겨울에 네가 화가 나
퉁퉁 불어있을 때
아니면 봄 소식을 알리려
어린 꽃봉오리가 솟아 나올 때
 
세상 앞에서
미움을 간직하지 않는 사람은 행복하여라
한 친구를 가슴에 지니고
그와 함께 생을 즐기는 사람은 행복하여라
 
사람들이 전에 알지도 못하고
생각하지도 못했던 것이
미로처럼 복잡한 가슴을 통해
밤에 거닐며 지나간다
 
Franz Schubert: 3-те най-преглеждани
Идиоми от „An den Mond (D296)“
Коментари