✕
Оригинален текст
Ténèbres
La tristesse a jeté sur mon cœur ses longs voiles
Et les croassements de ses corbeaux latents ;
Et je rêve toujours au vaisseau des vingt ans,
Depuis qu’il a sombré dans la mer des Étoiles.
Oh ! Quand pourrai-je encor comme des crucifix
Etreindre entre mes doigts
les chères paix anciennes,
Dont je n’entends jamais les voix musiciennes
Monter dans tout le trouble où je geins, où je vis ?
Et je voudrais rêver longuement, l’âme entière,
Sous les cyprès de mort, au coin du cimetière
Où gît ma belle enfance au glacial tombeau.
Mais je ne pourrai plus ; je sens des bras funèbres
M’asservir au Réel, dont le fumeux flambeau
Embrase au fond des Nuits mes bizarres Ténèbres!
Публикувано от 
Valeriu Raut в(ъв)/на 2021-07-27
Valeriu Raut в(ъв)/на 2021-07-27Редактирано последно от Valeriu Raut в(ъв)/на 2021-08-01
Valeriu Raut в(ъв)/на 2021-08-01Превод
Duisternis
Verdriet heeft mijn hart omhuld met zijn lange sluiers
en het krassen van zijn verholen kraaien;
en steeds droom ik van mijn twintigjarige schip,
sinds het verging in de zee van Sterren.
Oh, wanneer zal ik nog, zoals kruisbeelden,
tussen mijn vingers kunnen klemmen
de lieve oude stiltes,
waarvan ik nooit de muzikale stemmen hoor
opklinken in al de onrust waarin ik kerm, waarin ik leef?
En ik zou graag lang dromen met heel mijn ziel
onder de doodcipressen in de hoek van het kerkhof
waar mijn mooie kindertijd ligt in een ijzig graf.
Maar ik zal het niet meer kunnen; ik voel duistere armen
mij knechten in de Werkelijkheid, waarvan de walmende fakkel
diep in de Nacht in vlam zet mijn vreemde Duisternis!
KlaarzinÉmile Nelligan: Топ 3
| 1. | Soir d'hiver |
| 2. | Le Vaisseau d'or |
| 3. | Confession nocturne |
Коментари
Music Tales
Read about music throughout history
© Michel Klarenbeek CC-BY-NC Creative Commons licence
Non-commercial use is free and welcome.