Serenatella a 'na cumpagna 'e scola
Ca se chiammava... 'o nomme, no, nun mm' 'o ricordo
Tropp'anne sò passate, 'o tiempo vola
E mo' sò ttante ca mme stanco d' 'e cuntà!
Ma, comme fosse ajere, a me mme pare d' 'a vedè
'O stesso banco, proprio affianco a mme
Serenatella a 'na cumpagna 'e scola
Ca si 'a guardavo, già tremmavo comm'a che!
Vita, vita sbagliata!
Ch'aggio perduto!
Ch'aggio lassato!
Ma che ce penzo a ffà?
Va trova, mo', addò sta
Chella felicità
Ca mme puteva accumpagnà!
Cchiù tiempo passa e cchiù mme vene a mmente
E, cchiù 'e 'na vota, sento 'a voce ca mme dice:
"Comm'è che allora nun capiste niente?
Io te vulevo tantu bbene, cride a me!"
"E i' pure – lle rispongo – te vulevo bbene a tte!
Pecché nun ce capettemo, pecché?"
Cchiù tiempo passa e cchiù mme vene a mmente
Ma 'o nomme... niente, nun mm' 'o pozzo arricurdà!
Vita, vita sbagliata!
Ch'aggio perduto!
Ch'aggio lassato!
Ma che ce penzo a ffà?
Va trova, mo', addò sta
Chella felicità
Ca mme puteva accumpagnà!
Serenatella a 'na cumpagna 'e scola
Ca, mme ricordo, se chiammava: "Giuventù!"