Rusia lleva a cabo una guerra vergonzosa contra Ucrania.     ¡Defiende a Ucrania!
Cómo apoyar a Ucrania 🇺🇦 ❤️
Compartir
Tamaño de fuente
Letra original
Intercambiar idiomas

Sequence: VI. Lacrimosa

Lacrimosa dies illa
Qua resurget ex favilla
Judicandus homo reus.
Huic ergo parce, Deus:
Pie Jesu Domine,
Dona eis requiem.
Amen.
 
Traducción

Ἡμέρα θρήνου

Ὦ ἡμέρα θρήνου πλήρης.
Πάντας νὰ κριθοῦν ἐγείρεις.
Χάριν δεῖξε, ὅστις κρίνεις,
Ἀντὶ τῆς δικαιοσύνης.
Ἰησοῦ καλέ Ποιμήν
Δὸς ἀνάπαυσιν ἡμῖν.
Ἀμήν.
 
Colecciones con "Sequence: VI. ..."
Wolfgang Amadeus Mozart: 3 más populares
Comentarios
AlexisgrAlexisgr    Mar, 22/12/2020 - 21:07

Το ελεήμον της κλητικής του αρσενικού είναι αλήθεια ότι είναι λάθος μου. Πριν το κοιτάξω να βεβαιωθώ κι εγώ δεν θα πίστευα ότι αρσενικό και ουδέτερο έχουν τον ίδιο γραμματικό τύπο στην κλητική. Όμως έχω αντίρρηση ως προς τη χρήση αυτού του τύπου της Αρχαίας Ελληνικής ενώ το υπόλοιπο κείμενο είναι στη Νέα Ελληνική. Νομίζω μόνο ο τύπος "ελεήμονα Κύριε" έχει θέση σε τέτοιου ύφους κείμενο.
Όσο για το "πάρεσχε", θα έπρεπε να είναι "πάρεχε" του ενεστώτα της προστακτικής και μόνο.
Σχετικά με την τελευταία παράγραφό σας δεν καταλαβαίνω σε ποιό όμικρον αναφέρεστε.

Πέρα από τα παραπάνω όμως το σίγουρο είναι ότι η μετάφραση δεν ανταποκρίνεται στη διατύπωση και το νόημα του λατινικού κειμένου και αυτό είναι και το σημαντικότερο όλων.

Τέλος, αγαπητέ κύριε Michael Chatz, για μένα είναι ένα ερωτηματικό και η δική σας μεταφραστική επιλογή και εμμονή, που θεωρεί απαραίτητες τις ομοιοκαταληξίες οι οποίες έχουν σαν αποτέλεσμα ένα κείμενο διαφορετικό από το λατινικό πρωτότυπο. Θεωρώ ότι απλώς δείχνει την ικανότητά σας να κάνετε στιχάκια!
(και μην το θεωρήσετε σκωπτικό αυτό που λέω καθώς αυτή ήταν ακριβώς η πρώτη εντύπωση που μου δημιουργήθηκε όταν το διάβασα. Αναρωτήθηκα γιατί το παρουσιάζετε συσχετίζοντάς το με το προς μετάφραση κείμενο.)

Michael ChatzMichael Chatz
   Mié, 23/12/2020 - 00:30

Αν ήσαστε λίγο προσεκτικότερος, θα ξέρατε ότι η μετάφραση δεν είναι δική μου. Ιδού, σας παραθέτω την πηγή μου: https://archive.org/stream/thesaurushymnol02danigoog#page/n127/mode/1up

Επιπλέον να φέρω στην προσοχή σας και τις ετικέτες (πάνω από το μεταφρασμένο) commented, equirhythmic, poetic και rhyming. Το ποιητική ακριβώς αυτό σημαίνει, πως δεν ακολουθεί μια κατά λέξη μετάφραση του πρωτότυπου, πράγμα που θα το καθιστούσε φανερά δύσκαμπτο, άτεχνο και άκομψο· ακόμη και άμουσο. Φερειπείν, πράγματα σαν το γερουνδιακό, αν δεν αποδωθούν με το πλέον δύσκαμπτο ρηματικό επίθετο σε -τέος, δύσκολα τα φαντάζομαι μονολεκτικά.

Όσον αφορά τώρα την ομοιοκαταληξία, πιστεύω πως είναι από τα βασικότερα στοιχεία, μαζί με το μέτρο, του αρχικού ποιήματος, τα οποία έχουν δώσει την ευκαιρία σε πολλούς εκλιπόντες και ζώντες συναδέλφους μου μουσικούς να μεγαλουργήσουν, ενώ φρονώ πως έχουν αποδωθεί ευρηματικότατα με τρόπο που το νόημα όλου του Dies Irae να παραμένει. Από κει και πέρα, έχω δει αρκετά ποιήματα μεταφρασμένα που παραμερίζουν την επί λέξη μετάφραση για χάρη τούτων των δύο πολύ χαρακτηριστικών τους, του μέτρου και της ρίμας· συνεπώς, μπορώ να του το συγχωρήσω του μεταφραστή ut requiēscat in pāce η ψυχούλα του, έτσι για να μείνω και στο πνεύμα της sequentia.

Από κει και πέρα, τα παράπονά σας σε εκείνον (και πιστέψτε με άφοβα, όσο σκωπτικά δεν αντιμετώπισα τις παρατηρήσεις σας, άλλο τόσο φιλικά και εν είδει αστεϊσμού εδώ κι εκεί παρακαλώ να νοήσετε την απάντησή μου).

AlexisgrAlexisgr    Mié, 23/12/2020 - 12:48

Αγαπητέ Michael Chatz,
Αναγνωρίζω και το δεύτερο λάθος μου βιασύνης και αβλεψίας σχετικά με τον δράστη που κρύβεται πίσω από αυτά τα στιχάκια.
Παράλληλα πιστεύω ότι τα λάθη μου σταματούν εδώ!

Μετά από τα αναγκαία τρεξίματα της ημέρας κάθισα και είδα το όλο θέμα μέσω των παραπομπών. Με έφαγε η περιέργεια για το ποιός είναι αυτός ο "έμπειρος νεοελληνιστής συνάδελφος" του, ο Hildern που είναι και ο δράστης (?) ο οποίος σκάρωσε τα "στιχάκια" (όπως εξακολουθώ να τα χαρακτηρίζω).
Έφαγα όλο το δεύτερο τόμο από την αρχή μέχρι το επίμαχο σημείο αλλά άκρη δεν έβγαλα. Ούτε στο υπόλοιπο διαδίκτυο βρήκα κάτι. Απλώς είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω, ακόμη μια φορά, πόσο η λατινική γλώσσα γενικά και τα λατινικά της καθολικής εκκλησίας ειδικότερα έχουν επηρεαστεί από τη δική μας γλώσσα! Ήταν και το μόνο καλό καθώς τα λατινικά χόρευαν μπρος στα μάτια μου!

Έρχομαι στα περί μέτρου και ρυθμού. Σας παραπέμπω, κατ' αρχήν, στο
https://lyricstranslate.com/el/e%CF%81%CF%89%CF%84%CF%8C%CE%BA%CF%81%CE%... (άρχισα τις παραπομπές κι εγώ!), γραμμένο σε ανύποπτο χρόνο, όπου όπως πιστεύω διατυπώνονται οι απόψεις μου επί του θέματος.

Ακόμη θα παραπέμψω σε ένα ακόμη πόνημά μου, το
https://lyricstranslate.com/el/wexford-carol-enniscorthy-carol-%CF%84%CE...,
όπου πάλι φαίνεται η θέση μου πάνω σ' αυτά τα θέματα που αφορούν στιχουργήματα, ποιητικά περισσότερο ή λιγότερο.
Τέλος για το θέμα της ομοιοκαταληξίας, το οποίο από το 19ο αιώνα και μετά έπαψε, ευτυχώς, να τυραννά, όσο προυγουμένως, το γραπό ποιητικό λόγο, νομίζω ότι κάποιες φορές απλώς δεν εξυπηρετεί.
Είμαι κάποιος που δεν είναι καθόλου αγκυλωμένος με τις κυριολεξίες. Μάλιστα βρίσκω ότι είναι ένα από τα προβλήματα των μεταφράσεων τις οποίες συναντούμε στον κατηραμένο (!) ιστότοπο, που μας φιλοξενεί (μαζί με άλλα βέβαια, το ίδιο σοβαρά).
Πάντως οι ομοιοκαταληξίες τέτοιου τύπου μέσα από λεκτικές και εννοιολογικές ακροβασίες που παράγουν ένα αποτέλεσμα μη σχετιζόμενο με το προς μετάφραση κείμενο εξακολουθούν να μου προκαλούν θυμηδία. Κάτι είναι κι αυτό! (αστειεύομαι με τη σειρά μου)

Τελειώνω με ευχές για τις γιορτές και για απουσία σχέσης με τους φοβερούς ιούς που είναι γύρω μας και μας ταλαιπωρούν.
Φιλικά
Αλέξης Γρεβενίτης

Michael ChatzMichael Chatz
   Mié, 23/12/2020 - 21:34

Διάβασα επί τροχάδην τις μεταφράσεις που μου παραθέσατε κι εύχομαι να βρω μες στις διακοπές το χρόνο να ασχοληθώ μαζί τους επιμελέστερα. Το δεύτερο συγκεκριμένα, τα κάλαντα του Ουέξφορντ, μου άρεσαν πολύ, για να πω την αλήθεια. Από το λίγο διάβασμα και απ' όσο -με επιφύλαξη- κατάλαβα, θα έλεγα ότι μπορώ να συσχετιστώ με τις απόψεις σας.

Παρακάτω, με το μικρό μου μυαλουδάκι θα μπορούσα να σκεφτώ ότι τα όρια «αποφυγής της κυριολεξία» - «εννοιολογικών ακροβασιών» είναι πολύ στενά μεταξύ τους και είναι εύκολο να πέσει κανείς στον ένα ή στον άλλο γκρεμό. Για εσάς ο Χίλντερν «κατακουτρουβαλιάστηκε» υποδυόμενος τον ακροβάτη, ενώ για την πενιχρότατή μου ποιητική γνώση έφτιαξε κάποια ευφάνταστα «σκαριφήματα» προσαρμόζοντας τους στίχους του στο ξένο εκείνο μέτρο. Πάντως, φτάσαμε, πιστεύω, στο ωραίο σημείο we agree to disagree, μολονότι θα ήθελα πολύ να νιώσω καλύτερα τη θυμηδία που αισθάνεστε και να νοήσω γιατί την αισθάνεστε.

Ανταποδίδω με θερμές ευχές για καλές γιορτές, καλά Χριστούγεννα, ευτυχισμένο το νέο έτος και λαμπρότερο από το κατίμαυρο (sīc! 😀) 2020, μαζί με υγεία σε σας και στους δικούς σας!

—Μιχαήλ Χατζηασεμίδης

Υ.Γ. Και απ' όσο παρατηρώ, οι δικές μου μικρές δυνατότητες, από την άλλη, δε με σώνουν από τον δεύτερο γκρεμό της κυριολεξίας, παρόλο που προσπαθώ όπως οπως να «σουλουπώνω» τα μεταφράσματά μου. :-)