✕
Relecture demandée par l’auteur·e
Paroles originales
Les deux côtés d'une ombre
Je me suis éveille aux deux cotés d'une ombre
En me levant le soir j'ai vu qu'elle était là
Plus noir qu'un aveu confié à la pénombre
Plus sombre que la nuit dans l’épaisseur des bois
J'ai avancé dehors aux deux cotés d'une ombre
Et elle me recouvrait on ne me voyait pas
Alors j'observais tout et je n'avais de honte
Que pour ceux qui croyaient que personne n'était là
Je me suis retrouvé aux deux cotés d'une ombre
Au sortir de la ville dans une maison fermée
Où des gens se parlaient d'une langue acérée
Tout vibrants de mépris et de mauvaises ondes
Et puis je suis sorti aux deux cotés d'une ombre
On entendait des cris d'animaux inconnus
Puis l'ombre m'a parlé et je l'ai reconnue
Et je l'ai aussi senti comme loin hors du monde
Puis j'ai dormi longtemps le froid m'a réveillé
J'ai marché dans le jour somnolent, engourdi
Puis j'ai croisé quelqu'un qui m'a accompagné
En répétant sans cesse "Tu n'es pas mon ami"
Tu n'es pas mon ami, tu n'es pas mon ami
Tu n'es pas mon ami, tu n'es pas mon ami
Tu n'es pas mon ami, tu n'es pas mon ami
Remonté seul chez moi je n'ai rien reconnu
Ni les murs ni le lit et j'avais comme l'idée
Que voir la nuit passée j'avais beaucoup perdu
Où étaient les secrets et où l'opacité ?
Puis l'ombre est revenue et je m'y suis glissé
Soulagé quand le soir j'ai vu qu'elle était là
Plus noir qu'un aveu à jamais confiné
Plus sombre que la nuit dans l’épaisseur des bois
Traduction
Bir Karanlığın İki Yüzü
Bir karanlığın iki yüzüne uyandım,
Akşam karanlığında yükselen, gördüm, oradaydım
Alacakaranlığın zimmetindeki bir itiraftan daha koyuydum
Daha koyuydum geceden, ağaçların arasında.
Bir yalnızlığın, ilerisine, dışına, üzerine yürüdüm,
Ve sakladı beni, görünmüyordum artık.
Ve ardından, izledim ve yalnızca çekiniyor, utanıyordum
Orada hiçkimse olmadığını düşünenler için.
Bir karanlığın iki ucunda buldum kendimi,
Kilitli bir evde şehirden kaçarken
İnsanların keskin tonlarda konuştuğu
Mutlulukla ve kötü dalgalarla titreşen.
Ve ardından, bir karanlığın iki yüzünden başımı alıp gittim,
Burada, gârib hayvanların çığlıkları duyulabilirdi
Ardından, yalnızlık konuştu benimle, fark ettim
Ve hissettim de, dünyadan uzaklaştıkça.
Ve ardından, uzunca bir süre uyudum, soğuklar uyandırdı beni,
Engin gün ışığında yürüdüm, uykuluydum, uyuşmuştum
Benimle gelen bir başkasına rastladım
Durmadan ağzından, "Arkadaşım değilsin sen benim," sözleri dökülüyordu.
Arkadaşım değilsin sen benim, arkadaşım değilsin sen benim
Arkadaşım değilsin sen benim, arkadaşım değilsin sen benim
Arkadaşım değilsin sen benim, arkadaşım değilsin sen benim
Üst kata, evime geri döndüğümde hiçbir şeyin farkına varamadım
Ne duvarların, ne yatağın ve aklıma bir fikir üşüştü
Bir önceki gecede, neler neler kaybetmemiştim ki,
Bulanıklığın sırları, esrarı neredeydi şimdi?
Ve ardından, karanlık yeniden geldi, ve kaydım
O gece, orada olduğunu gördüğümde, rahatladım
Sonsuza dek mühürlenmiş bir itiraftan daha da koyuydu
Ağaçların arasındaki geceden daha da koyuydu.
✕
Dominique A: Top 3
1. | Au revoir mon amour |
2. | Le courage des oiseaux |
3. | Éléor |
Commentaires
- Vous devez vous identifier ou créer un compte pour écrire des commentaires
La Russie a lancé une guerre honteuse contre l’Ukraine. Soutenez l’Ukraine !