Παραπομπές:
[1] Η Elizabeth είχε 5 παίδια, δύο εκ των οποίων πέθαναν στη γέννα και ένα εξ αυτών λέγεται ότι ήταν παραμορφωμένο.
[2] Συλφίδα: Νεράιδα της κελτικής μυθολογίας. Ήταν κάτασπρη, συνεπώς καθόλου dark.
[3] Μανδραγόρας: Τοξικό φυτό που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική από αρχαιοτάτων χρόνων ως υπνωτικό, αναλγητικό και ηρεμιστικό. Έχει 5 φύλλα, σαν πλατανόφυλλο ή μαριχουάνα, σε σχήμα αστερία. Συνεπώς, η Elizabeth κάρφωνε παρθένες στον τοίχο σε αυτό το σχήμα.
[4] Μπελαντόνα: Δηλητηριώδες και τοξικό φυτό που χρησιμοποιείται και ως βότανο στη φαρμακευτική.
[5] Faust: Ο ήρωας του Γκαίτε που έκανε συμφωνία με το διάβολο να του χαρίσει την ψυχή του και σε αντάλλαγμα να λάβει απεριόριστη γνώση και επίγειες απολαύσεις.
[6] Μελίσσα: Είδος βοτάνου που μοιάζει με τη μέντα
[7] Carrion Crows: Είδος κατάμαυρων κορακιών. Είναι πανέξυπνα και τρέφονται κυρίως από πτώματα.
[8] Μάντρα: Σύνολο ήχων, συλλαβών, φωνημάτων και λέξεων που βοηθούν τον απαγγέλοντα να αποκτήσει ψυχολογικές και πνευματικές δυνάμεις.
[9] Hex: Ξόρκια που προκαλούν μέτρια ταλαιπωρία και πόνο στο θύμα.

Σχόλια

Στο Thirteen Autumns and a Widow περιγράφονται αρχικά η γέννηση της Elizabeth και τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Αναφέρεται η ευγενής καταγωγή της και η ευημερία της οικογένειάς της. Τονίζεται η υπερβολική ομορφιά και γοητεία της. Περιγράφεται το πώς άρχισε να αναπτύσσει τις σαδιστικές και ερωτικές ορμές της, καθώς μεγάλωσε σε αυστήρο και πουριτανικό περιβάλλον, ενώ έγινε και μάρτυρας φρικιαστικών περιστατικών με φυλακισμένους και δούλους.
Στην ηλικία των δεκατριών (εξού και τα δεκατρία φθινόπωρα) βιάστηκε από ιερέα (τον οποίο ευνούχισε και κρέμασε), κάτι που οδήγησε στο να αναπτύξει μίσος για την Εκκλησία και εν τέλει στην αποξένωσή της από αυτή και από το θεό, ενστερνιζόμενη το Διάβολο.
Εγκαταλείπει το κάστρο της και έρχεται σε επαφή με μια Μάγισσα και έναν Σοδομιστή και κατά τη διάρκεια αυτών των επαφών της εντρυφεί σε σκοτεινά θέματα, όπως η μαύρη μαγεία και η απόλαυση από ικανοποίηση σεξουαλικών διαστροφών. Έτσι, «επανέρχεται» στη ζωή (“Elizabeth came to life again”).
Στη συνέχεια επιστρέφει στο κάστρο της, ευνουχίζει και κρεμάει τον ιερέα-βιαστή της και ολοκληρώνεται η απόξένωσή της από τη θρησκεία (“Widow from God”).
Το πιθανότερο είναι ότι αυτά που περιγράφονται στο εν λόγω τραγούδι να είναι απλοί συμβολισμοί, ποιητική αδεία. Δηλαδή ο βιασμός της από τον ιερέα ή η πίπα στον Διάβολο είναι συμβολικές μεταφορές, που καταδεικνύουν τη σκληρότητα της Εκκλησίας και την απομάκρυνσή της από το Χριστιανισμό και τον ενστερνισμό της Αθειάς και/ή του Σατανισμού. Άλλωστε, η εποχή που έζησε ήταν το αποκορύφωμα του Μεσαίωνα, του σκοταδισμού, της Ιεράς Εξέτασης, κτλ.