Ideš

Ti opet noćas nekud ideš,

i odnosiš sa sobom sve.

Radi neke ludosti,

ti opet kriviš me.

A već osjećam u zraku,

ti noćas plakat ćeš u mraku.

Zvonit će telefon moj,

i pričat češ o svemu, znam.

Hej, zašto opet bježiš,

i tako glupo griješiš.

Hej, zašto opet kriješ,

da me ipak voliš,

da me ipak zeliš.

O, kako je to glupo,

kao mali djecak ti si još,

i kao da baš ništa ne znaš,

ti odlaziš u hladnu noć.

Vertaling

Idziesz

Ty gdzieś znowu idziesz tej nocy,

zabierając ze sobą wszystko.

Przez jakiś obłęd,

znowu winisz mnie.

A ja już czuję w powietrzu,

że płakał będziesz w mroku tej nocy.

Zadzwoni mój telefon,

i wiem, wszystko mi opowiesz.

Dlaczego znów uciekasz,

głupio tak się myląc?

Dlaczego znowu skrywasz,

że jednak mnie kochasz,

że jednak mnie pragniesz?

Jakaż to jest głupota,

jesteś wciąż jak mały chłopiec,

i jakby nic nie wiedząc,

odchodzisz w chłodną noc.

Josipa Lisac: Top 3

Gegeven reacties