✕
Letras originais
Οδηγητής
Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης
ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της οργής
Δεν κατεβαίνω από τα νέφη,
γιατί δε μ’ έστειλε κανείς
Πατέρας, τάχα παρηγόρια
για σένα, σκλάβε, που πονείς.
Ουράνιες δύναμες, αγγέλοι,
κρίνα, πουλιά και ψαλμουδιές —
τίποτα! Εμένα παραστέκουν
οι θυμωμένες σας καρδιές.
Εγώ του καραβιού γοργόνα
στ’ ορθόπλωρο καράβι μπρος.
Απάνω μου σπάνε φουρτούνες
κι άγριος ενάντια μου καιρός.
Μέσα στο νου και στην καρδιά μου
αιώνων φουντώσανε ντροπές
και την παλάμη μου αρματώνουν
με φλογισμένες αστραπές.
Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες!
Όχι μονάχα οι ζωντανοί —
κι οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε
σε μιαν αράδα σκοτεινή.
Μα κι όσοι αγέννητοι, χιλιάδες
άπλαστοι ακόμα με βλογούν
κι όλοι ακουμπάνε τα σπαθιά τους
απάνω μου και τα λυγούν.
Δε δίνω λέξες παρηγόρια,
δίνω μαχαίρι σ’ ολουνούς·
καθώς το μπήγω μες στο χώμα
γίνεται φως, γίνεται νους.
Άκου, πώς παίρνουν οι αγέρες
χιλιάδων χρόνων τη φωνή!
Μέσα στο λόγο το δικό μου
όλ’ η ανθρωπότητα πονεί.
Ω! πώς τον παίρνουν οι αγέρες
και πώς φωνάζουνε μετά
άβυσσοι μαύροι, τάφοι μαύροι,
ποτάμια γαίματα πηχτά!
Όθε περνά, γκρεμίζει κάτου
σαν το βοριά, σαν το νοτιά
όλα τα φονικά ρηγάτα
θεμελιωμένα στην ψευτιά.
Κι ένα στυλώνει κι ανασταίνει,
το ’να βασίλειο της Δουλειάς,
(Ειρήνη! Ειρήνη!) το βασίλειο
της Πανανθρώπινης Φιλιάς.
Adicionado por 
Κακομάζαλη em 2021-09-25
Κακομάζαλη em 2021-09-25 Última edição feita por 
Miley_Lovato em 2022-01-29
Miley_Lovato em 2022-01-29Tradução
L'homme à l'avant-garde
Je n'ai pas été semé en hasard
moi le créateur d'une nouvelle vie
Je suis un enfant de la necessité
Je suis un enfant mature de rage
Je ne descends pas des nuages,
car je ne suis envoyé par personne
Ni un père, soi-disant une consolation
pour toi, l' esclave, qui souffres.
Pas même des puissances célestes, des Anges,
des lys, des oiseaux et des chants -
rien! ils me suffisent
vos cœurs en colère.
Je suis la sirène du navire
à l'arc de notre bateau.
Les tempêtes me frappent
et le temps sauvage devant moi.
La honte des siècles,
a enflammé mon esprit et mon cœur
Des éclairs enflammés
ont armé ma paume.
Je ne suis pas un, je suis des milliers !
Non seulement les vivants -
les morts aussi me suivent
dans une file sombre.
Mais aussi ceux qui ne sont pas encore nés,
des milliers à naître me bénissent
et tous reposent ses épées
sur moi et ils se plient.
Je n'offre pas de paroles de consolation,
Je donne un couteau à tous ;
comme je l'insère dans le sol
il devient lumière, il devient esprit.
Écoute, comment les vieux vents obtiennent
la voix de milliers d'années !
Dans mon discours
toute l'humanité souffre.
Oh! comment les vents l'emmènent
et après comment ils hurlent
des abîmes noirs, des tombeaux noirs,
des rivières remplis de sang épais!
D'où il passe, il démolit
comme le vent du nord, comme le vent du sud
tous les royaumes meurtrières
qui sont basés sur le mensonge.
Un seul royaume s'élève et se ressuscite,
c'est le royaume du travail,
(La paix ! La paix !) le royaume
de l'Amitié Universelle.
✕
Kostas Varnalis: 3 mais populares
| 1. | Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου (I mpalanta tou kyr-Mentiou) |
| 2. | Οι μοιραίοι (Oi moiraíoi) |
| 3. | Οδηγητής (Odhiyitís) |
Comentários
A Rússia está travando uma guerra desgraçada contra a Ucrânia. Ajude a Ucrânia!
Sobre o tradutor
