Russia is waging a disgraceful war on Ukraine.     Stai cu Ucraina!
Acțiune
Marimea fontului
Versuri originale
Swap languages

But the Heart Said No - Poem

They saw the poor living in cardboard shacks,
so they knocked the shacks down and built projects.
Huge blocks of cement and glass towered over asphalt
parking lots. Somehow it wasn't much like home, even
home in a shack. "What do you expect?" they asked
impatiently. "You're too poor to live like us. Until you
can do better for yourselves, you should be grateful,
shouldn't you?" The head said yes, but the heart said no.
 
They needed more electricity in the city, so they found
a mountain stream to dam. As the waters rose, dead
rabbits and deer floated by; baby birds too young to
fly drowned in the nest while mother birds cried
helplessly. "It's not a pretty sight," they said,
"but now a million people can run their air
conditioners all summer. That's more important
than one mountain stream, isn't it?"
The head said yes, but the heart said no.
 
They saw oppression and terrorism in a far-off land,
so they made war against it. Bombs reduced the
country to rubble. Its population cowered in fear,
and every day more villagers were buried in rough
wooden coffins. "You have to be prepared to make
sacrifices," they said. "If some innocent bystanders
get hurt, isn't that just the price one must pay for
peace?" The head said yes, but the heart said no.
 
The years rolled by and they got old. Sitting in their
comfortable houses, they took stock. "We've had a
good life," they said, "and we did the right thing."
Their children looked down and asked why poverty,
pollution, and war were still unsolved. "You'll find
out soon enough," they replied. "Human beings are
weak and selfish. Despite our best efforts, these
problems will never really end." The head said yes,
but the children looked into their hearts
and whispered, "No!"
 
Traducere

Ale serce powiedziało nie (wiersz)

Ujrzeli ubogich żyjących w tekturowych szałasach,
Więc zburzyli szałasy i podjęli się przedsięwzięcia.
Ogromne bloki cementu i szkła wzniosły się nad asfaltem
Parkingów. Jakoś nie sprawiało to wrażenia domu, nawet
Domu w szałasie. "Czego oczekujecie?" spytali
Niecierpliwie. "Jesteście zbyt biedni, by mieszkać jak my. Dopóty
nie będziecie umieli sami sobie poradzić, powinniście być wdzięczni,
Czyż nie? Rozum przytaknął, ale serce powiedziało nie.
 
Zaczęli potrzebować więcej prąd w mieście, więc znaleźli
Potok górski do ogrodzenia. Wraz z przyrostem wody, martwe
Króliki i jelenie przepływały; pisklęta zbyt młode by
Latać tonęły w gniazdach, podczas gdy ich ptasia mama płakała
Bezradnie. "Nie jest to ładny widok" mówili,
"Ale teraz miliony ludzi może uruchamiać
Klimatyzatory przez całe lato. To ważniejsze
Niż jeden górski potok, nieprawdaż?"
Rozum przytaknął, ale serce powiedziało nie.
 
Widzieli prześladowania i terroryzm na odległej ziemi,
Więc wypowiedzieli przeciwko niej wojnę. Bomby zredukowały
Kraj do gruzów. Jego populacja kuliła się w strachu,
I każdego dnia kolejnych mieszkańców wiosek chowano w ordynarnych
Drewnianych trumnach. "Powinniście być przygotowani na składanie
Ofiar" mówili. "Jeśli jacyś niewinni przechodnie
Zostaną zranieni, czyż nie jest to cena jaką jeden musi płacić za
Pokój?" Rozum przytaknął, ale serce powiedziało nie.
 
Lata minęły, a oni się zestarzeli. Siedząc w swoich
Wygodnych domach, podsumwywali. "Mieliśmy
Dobre życie" mówili, "i odpowiednio postąpiliśmy."
Ich dzieci spuściły wzrok i zapytały dlaczego problem biedy,
Zanieczyszczeń i wojny wciąż pozostawał nierozwiązany. "Odkryjecie
To wystarczająco szybko" odpowiedzieli. "Ludzkie stworzenia są
Słabe i samolubne. Pomimo naszych wysiłków, te
Problemy nigdy tak naprawdę nie znikną." Rozum przytaknął,
ale dzieci zajrzały do swych serc
I wyszeptały, "Nie!"
 
Michael Jackson: Top 3
Comentarii