Versuri originale
Misura, providenziae meritanza
Misura, providenzia e meritanza
fanno esser l’uomo sagio e conoscente
e ogni nobiltà bon sen[n]’avanza
e ciascuna ric[c]heza fa prudente.
Nè di ric[c]heze aver grande abundanza
faria l’omo ch’è vile esser valente,
ma della ordinata costumanza
discende gentileza fra la gente.
Omo ch’è posto in alto signoragio
e in riccheze abunda, tosto scende,
credendo fermo stare in signoria.
Unde non salti troppo omo ch’è sagio,
per grande alteze che ventura prende,
ma tut[t]ora mantegna cortesia.
Провиденье, оумеренность, съвершенья
Кайзер Фридрих Второй
/из дому Вышне-Штауфенов, XIII. век/
* * *
Провиденье, оумеренность, съвершенья
нужны благим мужам для мудрых царствiй,
влекут дворян на вышнiя боренья,
хранят разбогатевших от безнравствiй.
Что деньги, злато? В них несть завершенья,
Немало подлых храбры до оухарства,--
Но лишь Порядок в нравах и решеньях
приводят к процветанью государства.
Тот, кто кичится златом черезмерно
Тот скоро съгинет в череду лихую:
А я намерен править долговечно.
Кто мудр, тот не ведет себя манерно,
Не скачет сей из крайности в другую:
Царит тактично, оумно, человечно.
https://it.wikisource.org/wiki/Misura,_providenzia_e_meritanza