Россия ведет позорную войну с Украиной.     Поддержи Украину!
Делиться
Размер шрифта
Оригинальный текст
Поменять языки местами

Учителко, целувам ти ръка

Случайна среща. Във жената бяла
учителката своя аз познах.
Отмина ме, не беше ме познала;
затичах се, извиках и я спрях.
 
Представих си я хубава и млада,
с коси от злато във учебен час.
И ако днес е бяла безпощадно,
то тя е побелявала от нас.
 
Прости ми прегрешенията много
и болките от другите и мен.
Ти хора ни направи със тревоги.
Учителко любима, добър ден!
 
Снегът в косите падал е неволен,
но аз не вярвам, че е сняг това,
а все си мисля, кръг е ореолен.
Учителко, целувам ти ръка!
 
(×2):
Прости ми, прости ми
прегрешенията и болките от другите и мен.
Ти хора ни направи.
Учителко любима, добър ден!
 
Случайна среща. Във жената бяла
учителката своя аз познах.
Отмина ме, не беше ме познала;
затичах се, извиках и я спрях.
 
Снегът в косите падал е неволен,
но аз не вярвам, че е сняг това,
а все си мисля, кръг е ореолен.
Учителко, целувам ти ръка!
 
(×5):
Прости ми, прости ми
прегрешенията и болките от другите и мен –
ти хора ни направи.
Учителко любима, добър ден!
 
Перевод

Δασκάλα μου, το χέρι σου φιλώ

Τυχαία συνάντηση – στης ασπρισμένης γυναίκας το πρόσωπο
τη δασκάλα μου αναγνώρισα εγώ.
Με προσπέρασε, δεν με αναγνώρισε –
έτρεξα, τη φώναξα και τη σταμάτησα.
 
Τη φαντάστηκα νέα κι όμορφη,
με μαλλιά χρυσαφένια σε ώρα μαθήματος.
Κι αν είναι σήμερα άσπρη, ξέξασπρη,
εμείς είμαστε αυτοί που την ασπρίσαμε...
 
Συγχώρεσε με για τα παραπτώματα τα πολλά
και τις λύπες που σου δώσαμε εγώ και οι άλλοι –
ανθρώπους εσύ μας έκανες με έγνοια μεγάλη.
Καλημέρα, δασκάλα μου αγαπημένη!
 
Το χιόνι στα μαλλιά σου έπεσε βαρύ,
μα εγώ δεν πιστεύω πως είναι χιόνι αυτό,
και όλο νομίζω πως είναι φωτοστέφανο λευκό.
Δασκάλα μου, το χέρι σου φιλώ!
 
Επωδός: (x2)
Συγχώρα μου, συγχώρα μου
τα παραπτώματα και τις λύπες από ‘μένα και τους άλλους –
εσύ μας έκανες ανθρώπους.
Καλημέρα, δασκάλα αγαπημένη μου!
 
Τυχαία συνάντηση – στης ασπρισμένης γυναίκας το πρόσωπο
τη δασκάλα μου αναγνώρισα εγώ.
Με προσπέρασε, δεν με αναγνώρισε –
έτρεξα, τη φώναξα και τη σταμάτησα.
 
Το χιόνι στα μαλλιά σου έπεσε βαρύ,
μα εγώ δεν πιστεύω πως είναι χιόνι αυτό,
και όλο νομίζω πως είναι φωτοστέφανο λευκό.
Δασκάλα μου, το χέρι σου φιλώ!
 
Επωδός: (x5)
Συγχώρα μου, συγχώρα μου
τα παραπτώματα και τις λύπες από ‘μένα και τους άλλους –
εσύ μας έκανες ανθρώπους.
Καλημέρα, δασκάλα αγαπημένη μου!
 
Комментарии