Oké, mag ik er nog één doen? Hij is heel kort. Dus hij zei, "Blaas Zwarte Moeder, Zwarte Moeder." Hij kondigde altijd de titel aan en zei "Zwarte Moeder." Dit is rap, dit is hiphop, dit is alles, van de straat. Dichtkunst van de straat.

Zwarte Moeder, ik moet toegeven dat ik nog steeds adem

Hoewel jij nog niet vrij bent

Wat kan mijn schreiende begin goedpraten

Vergeef mijn laffe hart

Maar beschuldig mij, niet mijn onnozele ik

Want ik sliep een diepe, diepe slaap

En ik was versuft en in de war

En de adders krioelen door mijn haar

Zwarte Moeder, ik vervloek jouw jarenlange gezwoeg

De verkrachtingen en gebroken harten, het zweet en de tranen

Maar ik zweer dat ik de donker- en somberheid van de nacht zal grijpen

Ik zal een roos dragen in jouw eer

En als ik val houd ik een roos in mijn hand

Jij zal vrij zijn en ik een man

Want een slaaf die een natuurlijke dood sterft

Kan geen twee dode vliegen overtreffen

Ik heb nog liever geen schaamte

Een kogel diep ingebed in mijn brein

Zwarte Moeder