✕
Оригинальный текст
Γυμνό σώμα
Ένα άστρο
έκαψε το σπίτι μου.
Οι νύχτες με στενεύουν
στην απουσία σου.
Σε αναπνέω.
Η γλώσσα μου στο στόμα σου,
η γλώσσα σου στο στόμα μου —
σκοτεινό δάσος
οι ξυλοκόποι χάθηκαν
και τα πουλιά.
Όπου βρίσκεσαι
υπάρχω.
Τα χείλη μου
περιτρέχουν τ’ αυτί σου
τόσο μικρό και τρυφερό
πώς χωράει
όλη τη μουσική;
Ηδονή —
πέρα απ’ τη γέννηση,
πέρα απ’ το θάνατο•
τελικό κ’ αιώνιο
παρόν.
Αγγίζω τα δάχτυλα
των ποδιών σου.
Τι αναρίθμητος ό κόσμος.
Κάτω απ’ όλες τις λέξεις
δυό σώματα ενώνονται
και χωρίζουν.
Μέσα σε λίγες νύχτες
πώς πλάθεται και καταρρέει
όλος ο κόσμος;
Η γλώσσα εγγίζει
βαθύτερα απ’ τα δάχτυλα.
Ενώνεται.
Τώρα
με τη δική σου αναπνοή
ρυθμίζεται το βήμα μου
κι ό σφυγμός μου.
Δυό μήνες που δε σμίξαμε.
Ένας αιώνας
κ’ εννιά δευτερόλεπτα.
Τι να τα κάνω τ’ άστρα
αφού λείπεις;
* * *
Το σώμα σου
μ’ εκτοπίζει,
με περιέχει.
Πλαγιάζω κ’ εγείρομαι
μέσα σου.
Τ απόκρυφα όργανα
σημαίνουν
έξω απ’ το χρόνο.
Πλοία με φώτα
έρχονται, φεύγουν
δε σφυρίζουν.
Έρωτας,
η βαθειά τομή —
αυτό που ονειρευτήκαμε
μισό στην άγνοια,
μισό στο απόλυτο,
εδώ.
* * *
Η κάθε σου χειρονομία
έχει αφήσει
πάνω στο τραπέζι,
μες στο ντουλάπι,
κάτω απ’ το προσκέφαλο,
ένα μικρό κιβώτιο μουσικής.
Ακούω μόνος.
Όλη νύχτα
τ’ όνομά σου
κελαϊδάει μέσα στο στόμα μου,
πίνει το σάλιο μου,
με πίνει.
Τ’ όνομά σου.
Απ’ το τηλέφωνο
ακούω να ρίχνεις
ένα ένα τα ρούχα σου
στο πάτωμα. Τελευταίο
το δαχτυλίδι σου.
* * *
Γυμνό το σώμα σου,
αυθεντικό —
τελεσίδικη απάντηση
στο τίποτα.
Έλα.
Πέντε ποτήρια,
γεμίζουν, αδειάζουν.
Με το μολύβι τα χτυπώ —
ήχο τον ήχο
η ιστορία.
Ήθελα κάπου να τα πω,
να τα μοιράσω —
τόσο μεγάλα.
Δεν τα είπα.
Ασφυκτικά μεγάλωσα,
μόνος.
* * *
Ένα μεγάλο ρόδο
ανεβαίνει ασυντρόφιαστο
στα σκοτεινά.
Χτυπάει ή πόρτα.
Χτυπάει το τηλέφωνο.
Τίποτα.
Λείπουμε.
Οι δυό μαζί
λείπουμε.
Κι η συνωμοτική βροχή.
Του σώματος σου το σχήμα
μες στις παλάμες μου
πηλός,
γίνεται υδρία,
λήκυθος,
εννέα αγάλματα
κ’ ένας αητός.
Τα χέρια μου σε θυμούνται
π ιό βαθιά απ’ τη θύμηση.
Τα σώματα αρνούνται τις λέξεις.
Γυμνά κι αμίλητα
συνεννοούνται.
Οι δυό πέτρινες σφίγγες
κοιτάζονται.
Απ’ τα χείλη τους ρέει
το γαλανό νερό.
Γδυθήκαμε.
Κλείσαμε έξω απ’ την πόρτα
τα σπίτια, τα σκυλιά,
τους κήπους, τ’ αγάλματα,
το θάνατο.
Το ξέρεις
Εκείνα τα δυό κάστανα
μένουν ακόμη
επάνω στο γυμνό τραπέζι.
Σ’ αγαπώ.
Πώς ζουν οι πεθαμένοι
χωρίς έρωτα;
Βαθειά συνουσία.
Πόλεις γκρεμίζονται,
άλογα καλπάζουν,
φανοστάτες πέφτουν,
άηχα, άηχα.
Θηλάζεις τον αντίχειρα μου
βρέφος, και τρέφεσαι,
και τρέφομαι.
* * *
Νέφος το ποίημα,
μπορεί και φως, —
σώμα δεν έχει.
Στο σώμα σου υπάρχω.
0που κι αν βρίσκεσαι
πλάι μου είσαι.
Σφίγγω τη ζώνη σου
στη μέση μου.
Βαθειά μου περηφάνια.
Όσα είπαμε,
όσα δεν είπαμε
υποβαστάζουν το ποίημα.
Στο αέτωμα
ένα ψηλό κυπαρίσσι
ανάμεσα
σε δυό μαρμάρινα άλογα.
* * *
Όταν ακουμπούσες το χέρι σου
στο γόνατο μου ή στον ώμο μου
ή στη μέση μου
άλλαζε στάση ό κόσμος.
Μακραίνει ο χρόνος,
μακραίνεις.
Η εικόνα σου ασάλευτη
στο μέσα τοίχο.
Ακούω.
Κάτι ραγίζει
στο ξύλο, στο τζάμι,
στον καθρέφτη
Όταν συναντηθούμε πάλι
θάμαστε οι ίδιοι;
Και βέβαια
υπάρχουν κι άλλα χρώματα
κι άλλα τοπία.
Στη μέση του ύπνου μου θυμάμαι.
Και ξυπνώ.
Τώρα
προς ποιά πλευρά του ορίζοντα
τα μαλλιά σου ανεμίζουν;
Ούτε Απόψε πανσέληνος.
Ένα κομμάτι λείπει.
Το φιλί σου.
Добавлено 
Κακομάζαλη в 2022-05-03
Κακομάζαλη в 2022-05-03Перевод
Naked body
A star
burned my house.
Nights do not fit me
when you are gone.
I am breathing you.
My tongue in your mouth
Your tongue in my mouth-
A dark forest
The woodcutters got lost
and the birds as well.
I only exist
where you stand.
My lips
running all over your ear
the so tiny and tender one
how come it fits
all the music?
I touch
your toes.
Such a countless world.
Beneath all the words
two bodies get together
and separate.
How come, in just a few nights
the world is being created
and falls apart?
The tongue touches
somewhere deeper than the toes.
It mingles.
Now
my steps
and my pulse
are synchronized
with your breath.
It's been two months since we haven't got together.
A century
and nine seconds.
What's the use of stars
since you are missing?
***
Your body
displaces me
it contains me
I lie down and I get up
inside of you.
The secret organs2
are striking
outside time.
Ships, with their lights on
come and go
without whistling.
Love,
the great incision-
that thing we once dreamed of
half in ignorance
half in perfection,
is here.
****
Every gesture of yours
has left
on the table,
inside the cupboard,
under the pillow,
a small music-box.
I listen all alone.
All night
your name
is chirping in my mouth,
is drinking my saliva
is drinking me.
Your name.
Through telephone
I hear you throwing
one by one your clothes
on the floor. Last of all
your ring.
***
Your body is a naked
authentic -
a final answer
to nothing.
Come.
Five glasses,
are filled up, are emptied
I hit them with a pencil-
through the sound
the story.
I wanted to confess (my thoughts) to someone
to share them -
they are so big.
I haven't told anything
I grew up suffocated,
alone.
***
A big rose
rises without a mate
in the dark.
A door knocking is heard.
The telephone is ringing.
Nothing.
We are absent.
Both of us
we are absent.
And the conspiring rain.
The shape of your body
inside my palms
A clay,
it becomes a hydria,
a lecythus,
nine statues
and an eagle.
My hands remember you
far more deep than just a memory.
Bodies refuse words.
Naked and speechless
get to communicate with each other.
The two stone Sphinxes
look at each other.
From their lips a blue water
is streaming.
We undressed.
We closed the door, letting outside
the houses, the dogs,
the gardens, the statues,
death.
You know that
Those two chestnuts
still remain
on the naked table.
I love you.
How can dead people live
without love?
A deep intercourse.
Cities are being demolished,
horses are galloping
street lamps are falling
soundless, soundless.
You are sucking my thumb
like a baby and you are being nurtured
I am being nurtured.
***
The poem is a cloud
perhaps a light too,-
it's body-less.
I exist through your body.
Wherever you stand
you are by myside.
I tighten your belt
on my waist.
My deep pride.
All we have said
All we haven't said
uphold the poem:
Up on the pediment
a tall cypress
between
two marbled horses.
***
When you were putting your hand
on my knee or on my shoulder
or my waist
the whole world was changing posture.
The time is getting long
you are taking long
Your image, motionless
on the inner wall.
I am listening.
Something is cracking
inside the wood, the glass
the mirror.
When we get to meet again
are we going to be the same as before?
Certainly
there are other colors too
and other landscapes as well.
In the middle of my sleep I remember.
And I weak up.
Now
towards which side of the horizon
does your hair flow in the wind?
Still no full-moon tonight.
A part of it is missing.
Your kiss.
✕
Yiannis Ritsos: Топ 3
| 1. | Κυκλάμινο (Kiklámino) |
| 2. | Γυμνό σώμα (Yimnó sóma) |
| 3. | Και να αδερφέ μου (Kai na adherfé mou) |
Комментарии
Россия ведет позорную войну с Украиной. Поддержи Украину!
О переводчике
