Περνάει ο Στρατός

Περνάει ο Στρατός της Ελλάδος φρουρός,

του κάθε της εχθρού ο σκληρός τιμωρός

στο πέρασμά του τρέμει η γη που πατεί

και προς τη Δόξα περπατεί.

Περνάει ο στρατός κι οι τρομπέτες ηχούν

και Δόξες μας παλιές στη ψυχή μας τηχούν,

στο διάβα του η Νίκη πετά χαρωπά

και δαφνοστέφανα σκορπά.

Καμαρωτά περνούν τα φανταράκια μας

γεμάτο λεβεντιά το Ιππικό,

το πυροβολικό και τα «γεράκια» μας

που στον εχθρό σκορπούν θανατικό.

Περνούν λεβέντες της Μακεδονίας μας,

της Θράκης, των Νησιών και του Μοριά,

της Ρούμελης κι Ηπειρο-Θεσσαλίας μας,

παντού σκορπώντας Λευτεριά.

Περνάει ο Στρατός της Ελλάδος φρουρός,

του κάθε της εχθρού ο σκληρός τιμωρός

στο πέρασμά του τρέμει η γη που πατεί

και προς τη Δόξα περπατεί.

Με τέτοιο λαμπρό Στρατό

νικούμε κάθε μας εχθρό.

Και σαν ξαναχρειασθεί

η Ελλάδα μας να δοξασθεί

τότε όλοι μαζί

θα τρέξωμε στη Γραμμή

και στη γενναία μας ορμή

τα όπλα μας θα στέψει

η Νίκη κι η Τιμή.