✕
Original
Pragnienia
Co dzień kochając cię płaczę,
tęsknię za tobą — patrząc,
oczy mi popieleją,
wiedzą, że nie zobaczą.
A z ciebie gorycz płynie
jak w niebo dym spokojny,
dzień jak liść kruchy się zwinie
i ptak, co w śpiew niezbrojny.
Przysiadają na mnie modlitwy
przelotne, ach, przelotne.
Elementarne bitwy,
trwożne, samotne.
Uczę się ciała na pamięć
i umiem. Widać dusza
jest jeszcze, która kłamie,
a we mnie śmierć porusza.
malucaKrzysztof Kamil Baczyński: Topp 3
| 1. | Elegia o chłopcu polskim |
| 2. | Z głową na karabinie |
| 3. | Niebo złote ci otworzę |
Kommentarer