Russia is waging a disgraceful war on Ukraine.     Sta achter Oekraïne!
Deel
Lettertypegrootte
Originele teksten
Swap languages

La Bohème

Je vous parle d'un temps
Que les moins de vingt ans ne peuvent pas connaître
Montmartre en ce temps-là accrochait ses lilas
Jusque sous nos fenêtres et si l'humble garni
Qui nous servait de nid ne payait pas de mine
C'est là qu'on s'est connus
Moi qui criait famine et toi qui posais nue.
 
La bohème, la bohème.
Ça voulait dire on est heureux
La bohème, la bohème.
Nous ne mangions qu'un jour sur deux
 
Dans les cafés voisins
Nous étions quelques-uns
Qui attendions la gloire et bien que miséreux
Avec le ventre creux
Nous ne cessions d'y croire et quand quelque bistro
Contre un bon repas chaud
Nous prenait une toile, nous récitions des vers
Groupés autour du poêle en oubliant l'hiver
 
La bohème, la bohème,
Ça voulait dire tu es jolie.
La bohème, la bohème,
Et nous avions tous du génie.
 
Souvent il m'arrivait
Devant mon chevalet
De passer des nuits blanches
Retouchant le dessin
De la ligne d'un sein
Du galbe d'une hanche et ce n'est qu'au matin
Qu'on s'asseyait enfin
Devant un café-crème
Épuisés mais ravis
Fallait-il que l'on s'aime et qu'on aime la vie.
 
La bohème, la bohème,
Ça voulait dire on a 20 ans
La bohème, la bohème,
Et nous vivions de l'air du temps.
 
Quand au hasard des jours
Je m'en vais faire un tour
À mon ancienne adresse
Je ne reconnais plus
Ni les murs, ni les rues
Qui ont vu ma jeunesse
En haut d'un escalier
Je cherche l'atelier
Dont plus rien ne subsiste
Dans son nouveau décor
Montmartre semble triste et les lilas sont morts.
 
La bohème, la bohème,
On était jeunes, on était fous.
La bohème, la bohème,
Ça ne veut plus rien dire du tout.
 
Vertaling

Het vrije leven (1)

Ik vertel u over een tijd (2)
Die jongeren onder de twintig niet kunnen kennen
In die tijd groeiden in Montmartre de seringen (3)
Tot vlak onder onze ramen en als de sober gemeubileerde kamer
Die ons nestje was er niet uitzag
Was dat wel de plek waar we elkaar leerden kennen
Ik die verging van de honger en jij die naakt poseerde
 
Het vrije leven, het vrije leven
Dat betekende dat we gelukkig waren
Het vrije leven, het vrije leven
Al aten we toen maar om de dag
 
In de naburige cafés
Waren we met een paar anderen
Die de roem verwachtten en al hadden we geen geld
Met een lege maag
Bleven we erin geloven en als een bistro
Tegen een goede warme maaltijd
Een doek van ons kocht dan droegen we gedichten voor
Terwijl we rond de kachel zaten en de winter vergaten
 
Het vrije leven, het vrije leven
Dat betekende dat je mooi was
Het vrije leven, het vrije leven
En we waren allemaal geniaal
 
Het gebeurde vaak
Dat ik voor mijn schildersezel
Slapeloze nachten doorbracht
Met het bijwerken van de vorm
Van de glooiing van een borst
Van de welving van een heup en dat we pas ‘s ochtends
Eindelijk gingen zitten
Voor een kopje koffie (4)
Uitgeput maar gelukkig
Wat moeten we toen van elkaar en van het leven gehouden hebben
 
Het vrije leven, het vrije leven
Dat betekende dat je twintig was
Het vrije leven, het vrije leven
En we leefden van de wind
 
Als ik nu toevallig
Eens een keer naar
Mijn oude adres ga
Herken ik er niets meer
Niet de muren, niet de buurt
Uit mijn jeugd
Boven aan de trap
Zoek ik het atelier
Waar niets meer van over is
Zoals het er nu uit ziet
Lijkt Montmartre triest en zijn de seringen dood
 
Het vrije leven, het vrije leven
We waren jong, we waren gek
Het vrije leven, het vrije leven
Dat betekent nu helemaal niets meer
 
Wil je alsjeblieft "La Bohème" vertalen?
Charles Aznavour: Top 3
Gegeven reacties