Artsakh Soul Sound - Ոչ ոք ինձ չփրկեց (Voch’ vok’ indz ch’p’rkets’) (English translation)

Artsakh Soul Sound – Ոչ ոք ինձ չփրկեց

English translation

Armenian

Original lyrics

Ոչ ոք ինձ չփրկեց

Ոչ ոք ինձ չփրկեց։

Ո՛չ քաղաքական գործիչները, ո՛չ ոստիկանությունը, ո՛չ հարևանները։

Ո՛չ հայրս, ո՛չ եղբայրս, ո՛չ մայրս։ Ո՛չ ուսուցիչը, ո՛չ քահանան,

ո՛չ էլ բողոքի երգիչը, ով երգում է. «Եթե ես իմ ճանապարհն ունենայի,

եթե ես իմ ճանապարհն ունենայի այս չար աշխարհում,

եթե ես իմ ճանապարհն ունենայի, ես կքանդեի այս շենքը»։

Ո՛չ այն աղջիկներից որևէ մեկը, ովքեր լսեցին ինձ ու ինձ քույր անվանեցին։

Ո՛չ։ Նրանցից ոչ մեկը ոչինչ չարեց այդ գիշեր։

Նրանցից ոչ մեկը այնտեղ չէր, երբ ամուսինս կոտրեց ինձ։

Հիշում եմ, թե որքան մրսած էի, ինչպես չէի կարողանում շարժվել, ու մտածեցի...

մտածեցի, որ պետք է ատեմ այս մարմինը,

այս մաշկը, որը կարող է կապտուկներ առաջացնել,

այս ոսկորները, որոնք կարող են կոտրվել,

որովհետև վախը կաթվածահար էր անում ինձ։

Սա տեղի էր ունենում, որովհետև ես բավարար չափով չէի սիրում՝

կամ չափազանց շատ էի սիրում։

Բայց ես չեմ ատում իմ մարմինը։

Ո՛չ։ Ես գովաբանում եմ այն։ Ես գովաբանում եմ աչքերս՝ լաց լինելու համար,

կոկորդս՝ գոռալու համար։

Ես գովաբանում եմ ձեռքս՝

նրա հարբած դեմքին արյունոտ ապտակ տալու համար։

Ես գովաբանում եմ ծնկս՝ նրա աճուկում։

Ես գովաբանում եմ բութ մատս՝ նրա աչքի խոռոչում։

Ես գովաբանում եմ ձեռքերս՝ հագուստս հավաքելու համար։

Ես գովաբանում եմ ոտքերս՝ որ ինձ դուրս հանեցին այդ սենյակից։

Ես գովաբանում եմ իմ գեղեցիկ միտքը՝ «Բավակա՛ն է» ասելու համար։

English

Translation

No one saved me

No one saved me.

Not the politicians, not the police, not the neighbors.

Not my father, not my brother, not my mother.

Not the teacher, not the priest,

Not the protest singer

Who sings:

"If I had my way,

If I had my way in this wicked world,

If I had my way,

I would tear this building down."

Not any of the girls

Who listened to me and called me sister.

doo va doo va doo va doo va -- doo va doo va doo va doo va --

No. None of them did anything that night.

None of them were there when my husband broke me.

I remember how cold I was,

how I couldn't move,

and I thought...

I thought I should hate this body,

this skin that could bruise,

these bones that could break,

because fear paralyzed me.

This was happening because

I didn't love enough,

or I loved too much.

But I don't hate my body.

No. I praise it.

I praise my eyes for crying,

my throat for screaming.

I praise my hand for

slapping his drunken face bloody.

I praise my knee in his groin.

I praise my thumb in his eye socket.

I praise my hands for gathering my clothes.

I praise my feet for getting me out of that room.

I praise my beautiful mind for saying,

"Enough is enough."

I praise my beautiful mind for saying,

"Enough is enough."

Comments