Fausto Amodei - Per i morti di Reggio Emilia (traduzione in Esperanto)

Esperanto

Traduzione

Por la mortintoj de Reggio Emilia

Kamarado civitano, frato partizano

Ni tenu la manojn en ĉi tiuj malĝojaj tagoj1

Denove en Reggio Emilia, denove tie en Sicilio

Kamaradoj mortis pro la faŝistoj

Denove, kiel antaŭe

Super la tuta Italio

Hurlas la vento kaj blovas la ŝtormo

Deknaŭjara mortis Ovidio Franchi

Por tiuj, kiuj estas lacaj aŭ ankoraŭ necertaj

Lauro Farioli mortis por korekti la malbonon

De tiuj, kiuj jam forgesis Duccio Galimberti

Ili mortis en siaj dudekaj jaroj

Por nia morgaŭo

Ili mortis kiel maljunaj partizanoj

Marino Serri mortis, mortis Afro Tondelli

Sed la okuloj de la fratoj restis sekaj

Kamaradoj, estu bone klare, ke tiu ĉi amara sango

Verŝita en Reggio Emilia estas la sango de ni ĉiuj

Sango de nia sango

Nervoj de niaj nervoj

Kiel tiu de la fratoj Cervi2

La sola vera amiko, kiun ni havas ĉe nia flanko nun

Estas ĉiam la sama, kiu estis kun ni en la montoj

Kaj la malamiko nuna estas ĉiam kaj ankoraŭ la sama

Kiel tiu, kiun ni batalis sur niaj montoj kaj en Hispanio

Same estas la kanto

Kiun ni devas kanti:

"Putraj ŝuoj kaj tamen ni devas iri"3

Kamarado Ovidio Franchi, kamarado Afro Tondelli

Kaj vin, Marino Serri, Reverberi kaj Farioli

Ni ĉiuj devas havi, de nun

Vin ĉe nia flanko por ne senti sin solaj

Mortintoj de Reggio Emilia

Eliru el la tombo

Eliru kanti kun ni Bandiera Rossa!4

Eliru kanti kun ni Bandiera Rossa!

1. La masakro de Reggio Emilia okazis la 7an de julio 1960 dum sindikata manifestacio en la urbocentro, kie la polico mortigis kvin senarmajn civilulojn, ĉiuj laboristoj registritaj ĉe la PCI: Lauro Farioli, Ovidio Franchi, Emilio Reverberi, Marino Serri kaj Afro Tondelli, poste konata kiel "la mortintoj de Reggio Emilia".
2. La Cervi Fratoj estis la sep filoj de Alcide Cervi kaj Genoeffa Cocconi, naskita en Campegine, Emilia-Romanjo. La fratoj kaj ilia patro iĝis famaj pro siaj agadoj en la organizita rezisto al itala faŝismo.
3. Referenco al "Fischia il vento" ("La Vento-Fajfiloj") estas itala populara kanto kies teksto estis skribita malfrue en 1943, ĉe la komenco de la Rezisto. La melodio estas bazita sur la rusa kanto "Katyusha". Kune kun "Bella ciao" ĝi estas unu el la plej famaj kantoj festanta la italan reziston, la kontraŭfaŝisma movado kiu batalis la fortojn kiuj okupis Italion dum la Dua Mondmilito.
4. Bandiera Rossa (itale, 'Ruĝa Flago'), ofte ankaŭ nomita Avanti Popolo post ĝiaj komencaj vortoj (ankaŭ por eviti ajnan konfuzon kun Le tre bandiere , alia socialisma kanto), estas unu el la plej famaj kantoj de la itala laborista movado. Ĝi gloras la ruĝan flagon, simbolon de la socialisma kaj komunisma movadoj. La tekston verkis Carlo Tuzzi en 1908; la melodio estas prenita el du lombardaj popolkantoj.