Πέρα από τις πρωτιές που έχει πάρει σε ανά τους καιρούς ψηφοφορίες σε περιοδικά κ.τ.λ, και τις πληροφορίες που υπάρχουν για το κομμάτι στην Wikipedia, θα ήθελα να προσθέσω κάποιες λιγότερο γνωστές: Ο Peter Grand ήταν ο κορυφαίος manager όλων των εποχών στο rock και κατ' επέκταση γενικότερα. Ακολουθούσε την μπάντα σε κάθε της βήμα, και ήταν σκληρός και αμείλικτος σε ότι αφορούσε τα οικονομικά της. Απαιτούσε σε κάθε συναυλία το 95% των εσόδων να πηγαίνει στο συγκρότημα και το κατόρθωσε,πράγμα αδιανόητο για τα standars της μουσικής βιομηχανίας. Μέχρι και στα δισκοπωλεία έκανε "εφόδους" με δικαστικούς επιμελητές για να κατασχέσει τα bootlegs που πουλούσαν και ήταν φυσικά παράνομα, ενώ και στις συναυλίες κοιτούσε συνεχώς να δει για τυχόν αυθαίρετες ηχογραφήσεις εις βάρος της μπάντας. Έφτασε στο σημείο να πάρει διαζύγιο από την γυναίκα του γιατί δεν έμενε σχεδόν καθόλου μαζί της, αφού το "σπίτι" του ήταν οι Led Zeppelin. Ήταν στην κυριολεξία η ψυχή του γκρουπ και του είχαν οι υπόλοιποι τυφλή εμπιστοσύνη' ήταν το πέμπτο μέλος. Επίσης στο "Whole Lotta Love", ο μηχανικός ήχου που έκανε το master ήταν ο σπουδαίος Eddie Kramer με δουλειές σε Beatles, Stones, David Bowie, Eric Clapton, Hendrix, the Kinks, Kiss,Carlos Santana κ.α. Επιλογή του Grand βέβαια.Και τα "παιχνίδια" που κάνει με τις αντηχήσεις στα back vocals, καθώς και την μεταφορά του "ηχητικού πεδίου" δεξιά/αριστερά, έχουν την υπογραφή του (αν και συνέβαλλε και ο Page με το να αποδεχτεί τις προτάσεις του Kramer στην διαδικασία παραγωγής). Καταλήγωντας, δεν υπάρχουν "μύθοι" όπως θέλουν να νομίζουν κάποιοι στην μουσική. Υπάρχει σκληρή δουλειά, τύχη, θυσίες, και συγκυρίες που πρέπει να εκμεταλευτούν οι εμπλεκόμενοι, για να λέμε εμείς σήμερα ότι αυτό που ακούμε είναι "αριστούργημα" (με η χωρίς εισαγωγικά)!
Φυσικά όλο αυτό είναι προσωπική άποψη.