• Lara Fabian

    översättning till grekiska

Dela
Font Size
franska
Originaltext

L'oubli

Elle marche lente comme à contre temps
Subit son corps
Tous ses mouvements
Elle regarde dehors
Pour voir s'il fait beau temps
Du fauteuil au divan
Du fauteuil au divan
Plus personne dont il faut prendre soin
Plus qu'une seule tasse à sortir le matin
Pour elle, rien n'est vraiment
Tout à fait comme avant
Du fauteuil au divan
Du fauteuil au divan
 
L'oubli, l'oubli comme une impasse
Sur les gestes qui blessent
L'oubli comme elle déplace
Son passé, sa tristesse
L'oubli est en surface
Ce qui nous fait souffrir
Mais c'est à l'intérieur
 
Ce qui la fait tenir
 
Elle est encore si belle
À l'instant
Dans ces cheveux noirs
Pas un cheveux blanc
Elle accepte son sort
Sa mémoire qui fout le camp
Du passé au présent
 
Du passé, je parle avec elle
De tout de rien
 
De son enfance
Ça, çà elle s'en souvient
Du bouquet de rose
 
Que je viens d'apporter
Restera le parfum
Mais l'image envolée
 
L'oubli, l'oubli comme une impasse
Sur les gestes qui blessent
L'oubli comme elle déplace
Son passé, sa tristesse
 
L'oubli est en surface
Ce qui nous fait souffrir
Mais c'est à l'intérieur
Ce qui l'a fait tenir
 
L'oubli, l'oubli comme une impasse
Sur les gestes qui blessent
L'oubli comme elle déplace
Son passé, sa tristesse
L'oubli est en surface
Ce qui nous fait souffrir
Mais c'est à l'intérieur
Ce qui l'a fait tenir
L'oubli comme son cœur
Pour qu'il n'en reste rien
L'oubli comme un sauveur
C'est un mal pour un bien
L'oubli est un espace
Que personne ne comprends
Mais pour elle c'est la place
Qu'enfin son âme reprends
 
grekiska
Översättning

Η λήθη

(Αυτή) περπατάει αργά σαν να οπισθοδρομεί
Υποφέρει το σώμα της
όλες οι κινήσεις της
κοιτάει έξω
Για να δει αν έχει καλό καιρό
Από την καρέκλα στο καναπέ
Από την καρέκλα στο καναπέ
Κανείς που να πρέπει να φροντίσει*
Μονάχα ένα φλιτζάνι για να βγάλει το πρωί
Για εκείνη,τίποτα δεν είναι πραγματικά
Ακριβώς όπως πριν
Από την καρέκλα στο καναπέ
Από την καρέκλα στο καναπέ
 
Η λήθη,η λήθη σαν ένα αδιέξοδο
Σε χειρονομίες που πληγώνουν
Η λήθη καθώς κινείται
Το παρελθόν της ,η θλίψη της
Η λήθη είναι στην επιφάνεια
Αυτό που μας κάνει να υποφέρουμε
Αλλά είναι μέσα (μας)
 
Αυτό που την κρατά**
 
Είναι ακόμα τόσο όμορφη
Στο χρόνο
Μέσα σε αυτά τα μαύρα μαλλιά
Ούτε μία λευκή τρίχα
Αυτή δέχεται τη μοίρα της
Η μνήμη της που μετακινείται***
από το παρελθόν προς το μέλλον
 
Από το παρελθόν,μιλάω μαζί της
Για τα πάντα και για το τίποτα
 
Για την παιδική της ηλικία
Ότι αυτό θυμάται
το μπουκέτο από τριαντάφυλλα
 
θέλω μόνο να έρθει
θα διατηρεί το άρωμα
Αλλά η εικόνα θα πετά
 
Η λήθη,η λήθη σαν ένα αδιέξοδο
Σε χειρονομίες που πληγώνουν
Η λήθη καθώς κινείται
Το παρελθόν της ,η θλίψη της
 
Η λήθη είναι στην επιφάνεια
Αυτό που μας κάνει να υποφέρουμε
Αλλά είναι μέσα (μας)
Αυτό που την κρατά
 
Η λήθη,η λήθη σαν ένα αδιέξοδο
Σε χειρονομίες που πληγώνουν
Η λήθη καθώς κινείται
Το παρελθόν της ,η θλίψη της
Η λήθη είναι στην επιφάνεια
Αυτό που μας κάνει να υποφέρουμε
Αλλά είναι μέσα (μας)
Αυτό που την κρατά
Η λήθη όπως η καρδιά της
Για την οποία τίποτα δεν παραμένει
Η λήθη σαν ένας σωτήρας
Αυτό είναι ένα κακό για να προκύψει ένα καλό
Η λήθη είναι ένας χώρος
Που κανένας δεν καταλαβαίνει
Αλλά γι'αυτήν είναι το μέρος
Που τελικά η ψυχή της επιστρέφει
 
Kommentarer
RadixIceRadixIce
   Ons, 12/09/2018 - 10:36

Due to merging of duplicates the source lyrics might have been updated. Please review your translation.