• Babis Stokas

    Κι έμεινα εδώ

Share
Font Size
Σαν μια χορδή που χτυπάει δυνατά
μέσα στο στήθος σου
σαν άστρο που σβήνει
και μια μελωδία που πίσω σ' αφήνει
ημέρα μου, φως μου, ζωή μου
ψυχή μου και πάθος
και λάθος και τέλος και αρχή μου
μικρή μου, πληγή μου.
 
Κι αφού οι καλοί
σου λένε πάντα την αλήθεια και νικούν
και σε παίρνουν μακριά
γιατί εσύ μου σφυρίζεις
κι αφού θες να βγεις στη βροχή
και να χορέψεις μ' ένα άσπρο μαντίλι
εγώ σ' ακολουθώ.
 
Κι έμεινα εδώ να προχωρώ
να προσπαθώ να σε κάνω να φύγεις
και το μυαλό μου να μη λέει «σ' αγαπώ».
 
Κι έμεινα εδώ ν' αναζητώ
και να χαζεύω τις ώρες που λείπεις
κι η μουσική μου να μη βρίσκει σκοπό.
 
Είναι οι λέξεις, οι στιγμές
είναι οι φίλοι που θα δεις, είν' οι γνωστοί
και θα χορτάσεις μικρές χαρές
και λύπες θα περάσεις.
Κι είν' οι εικόνες, οι μαμάδες, οι μπαμπάδες
τα πτυχία, τα λουλούδια
τα παιδιά στα χειρουργεία
τα φύλλα που μυρίζουν στην αυλή κι ένα φιλί
Κι όπως είναι οι κρύες νύχτες
που δεν έχουν τελειωμό
σαν τα σεντόνια που μας πνίγουν
σαν τα τσιγάρα που μας ρίχνουν.
 
είν' οι σκέψεις
που πια μόνες τους γελάνε
και που μας βλέπουν στην αρένα
κι όμως δε μας ακουμπάνε.
Γιατί;
 

 

Translations

English #1, #2, #3, #4
Comments
marinos25marinos25
   Mon, 23/07/2012 - 07:31

Here you' ve more informations and the original lyrics to add and change and make your posting more complete. :)

Song: Ki emina edo (Κι έμεινα εδώ)
Album: Βόλτα (Walk) - 2010
Video: http://www.youtube.com/watch?v=l_CfEHppmjY&feature=related

Lyrics/music: Alkibiadis Konstantopoulos

Σαν μια χορδή που χτυπάει δυνατά
μέσα στο στήθος σου
σαν άστρο που σβήνει
και μια μελωδία που πίσω σ' αφήνει
ημέρα μου, φως μου, ζωή μου
ψυχή μου και πάθος
και λάθος και τέλος και αρχή μου
μικρή μου, πληγή μου.

Κι αφού οι καλοί
σου λένε πάντα την αλήθεια και νικούν
και σε παίρνουν μακριά
γιατί εσύ μου σφυρίζεις
κι αφού θες να βγεις στη βροχή
και να χορέψεις μ' ένα άσπρο μαντίλι
εγώ σ' ακολουθώ.

Κι έμεινα εδώ να προχωρώ
να προσπαθώ να σε κάνω να φύγεις
και το μυαλό μου να μη λέει ''σ' αγαπώ ''.

Κι έμεινα εδώ ν' αναζητώ
και να χαζεύω τις ώρες που λείπεις
κι η μουσική μου να μη βρίσκει σκοπό.

Είναι οι λέξεις, οι στιγμές
είναι οι φίλοι που θα δεις, είν' οι γνωστοί
και θα χορτάσεις μικρές χαρές
και λύπες θα περάσεις.
Κι είν' οι εικόνες, οι μαμάδες, οι μπαμπάδες
τα πτυχία, τα λουλούδια
τα παιδιά στα χειρουργεία
τα φύλλα που μυρίζουν στην αυλή κι ένα φιλί
Κι όπως είναι οι κρύες νύχτες
που δεν έχουν τελειωμό
σαν τα σεντόνια που μας πνίγουν
σαν τα τσιγάρα που μας ρίχνουν.

είν' οι σκέψεις
που πια μόνες τους γελάνε
και που μας βλέπουν στην αρένα
κι όμως δε μας ακουμπάνε.
Γιατί;

evfokasevfokas    Mon, 23/07/2012 - 07:51

Μπήκε σ' έν' αλλά bitte schön