En weer is er de zonsopgang... Ja! Een nieuwe dag!
Wat brengt die voor mijn ziel?
Iets goeds?
Of is alles nu verleden tijd?
Waar het rustig was en rond de haard,
Die ons voedde en verwarmde?
Waar is de liefde en waar is het gezin gebleven?
Aan wie heb ik dat alles nagelaten?
REFREIN
Maar nee... Bevel! We zullen er niet aan ontkomen!
We moeten lauweren aanvoeren
En die op het hoofd van de koning planten -
Wat kan hem nu mijn gezin schelen?
Hij heeft alleen oorlog nodig!
Hij heeft de wereld stukgeslagen en het gevecht begonnen:
Het bloederig feest - de koning roept op!
De zonsondergang verbleekt - de Maan klimt op
De Aarde grijpt mijn jongens
Ik denk dat ze hen niet gedenken -
Ze voeren immers geen oorlog ter wille van hen!
De lauwerkrans trilt niet
Door het jonge bloed van hun harten,
Dat voor hen in de strijd vergoten wordt -
Hun rantsoenen worden door de leiders opgevreten!
REFREIN
Maar nee... Bevel! We zullen er niet aan ontkomen!
We moeten lauweren aanvoeren
En die op het hoofd van de koning planten -
Wat kan hem nu mijn gezin schelen?
Hij heeft alleen oorlog nodig!
Hij heeft de wereld stukgeslagen en het gevecht begonnen:
Het bloederig feest - de koning roept op!
En opnieuw de zonsopgang en opnieuw een strijd...
Wij hebben een bloeddorstige... koning!
Voor hem de lauweren en vivat!
Maar de dienaars, wel, die zwijgen!
Zij moeten, net zoals wij, hun gezinnen voeden
En geen vreemde, maar hun eigen!
En zo is rondom slechts het kwaad van het koninkrijk,
Onze Aarde is niet meer te herkennen:
Voor altijd in stof en as,
Waar de overwinning is, daar is ook oorlog!
REFREIN
Maar nee... Bevel! We zullen er niet aan ontkomen!
We moeten lauweren aanvoeren
En die op het hoofd van de koning planten -
Wat kan hem nu mijn gezin schelen?
Hij heeft alleen oorlog nodig!
Hij heeft de wereld stukgeslagen en het gevecht begonnen:
Het bloederig feest - de koning roept op!
Мне кажется, подойдет бардам