Τέλω να μπριατζιεφτώ να μη πενσέφσω
να κλάφσω τσαι να γελάσω τέλω αρτε βράι.
Μα μάλι' αράτζια έβο ε' να κανταλίσω
στο φέγγο ε' να φωνάτσω ο άντρα μου πάει,
ο άντρα μου πάει, ο άντρα μου πάει!
Τσι οι αντρώποι στε μας πάνε τσιαι ταράσσουνε
ντ'άρτει καλοί ους τωρούμε τους σ'ένα χρόνου.
΄Ετο ε ζωή μα ε του, ε ζωή Κριστέ μου;
Μα πα τσαι στη Γκερμάνια κλαίοντα μα πόνο,
κλαίοντα μα πόνο, κλαίοντα μα πόνο!
-Τάτα γιατί εν να πάει, πε μα γιατί;
-Γιατί έτο έ'ναι ε τζωή μαρά παιδία
ο τεκούντη πολεμά μα τσιαι ιντρώνει να
να λιπαριάσει ου σινιούρου μου τη φατία,
μου τη φατία, μου τη φατία!
Στε 'κούω τη μπάντα τσαι στε 'κούω ιττώ σόνο.
Στέω ετού μα ας πάει τσιαι , πένσεω στο τρένο.
Πένσεω στο σκοτεινό τσιαι στη μινιέρα
που πολεμώντα ετσεί πεθαίνει ο γένο.
πεθαίνει ο γένο, πεθαίνει ο γένο!
μπριακεφτώ>μπριατζιεφτώ
φωνάσω>φωνάτσω
Μα μάλι' αράτζια έβο ε' να κανταλίσω>Μα μάλη αράτζια εγώ εννα κανταλίσω
ο άντρα μου πάει> άντρα μου πάει
E οι αντρώποι στε μας πάνε στε ταράσσουνε> Τσι οι αντρώποι στε μας πάνε τσιαι ταράσσουνε
τωρούμε του> τωρούμε τους
ζωή> τζωή
Μα πα τσαι > μα ας πάει τσιαι
τσε 'τρώνει να> μα τσιαι ιντρώνει
λιπαριάσει ου πατρούνου μου τη φατία,> να λιπαριάσει ου σινιούρου μου τη φατία
τσι τη μινιέρα> τσιαι στη μινιέρα