• Tolis Voskopoulos

    Του χρόνου τέτοια μέρα

Share
Font Size
Του χρόνου τέτοια μέρα
θα σε έχω ξεχάσει,
αυτή είναι επιτέλους η ζωή.
Αυτός ο χρόνος όμως, Θεέ μου,
πώς θα περάσει
που θέλει μια καρδιά να γιατρευτεί.
 
Να 'μουν σαν τις πεταλούδες
που κοιμούνται το χειμώνα,
να 'μουν σαν την ανεμώνα
που σφαλίζει στο χιονιά,
να μη νιώθω αυτά τα βράδια
που θα μ' αγκαλιάζουν μόνα
μέσ' την κάμαρη την άδεια,
με τον πόνο συντροφιά.
 
Του χρόνου τέτοια μέρα
θα σε έχω ξεχάσει,
αδιάφορος μπροστά σου θα περνώ.
Αυτός ο χρόνος όμως, Θεέ μου,
πώς θα περάσει
που ξένος μέσ' τους ξένους θα γυρνώ.
 
Να 'μουν σαν τις πεταλούδες
που κοιμούνται το χειμώνα,
να 'μουν σαν την ανεμώνα
που σφαλίζει στο χιονιά,
να μη νιώθω αυτά τα βράδια
που θα μ' αγκαλιάζουν μόνα
μέσ' την κάμαρη την άδεια,
με τον πόνο συντροφιά.
 
Του χρόνου τέτοια μέρα
θα σε έχω ξεχάσει...
 

 

Comments