Favorieten
Deel
Ondertitels
Font Size
Originele teksten
Swap Languages

Il ragazzo della via Gluck

Questa è la storia di uno di noi
anche lui nato per caso in via Gluck
in una casa, fuori città
gente tranquilla che lavorava
 
Là dove c'era l'erba, ora c'è una città
e quella casa in mezzo al verde
ormai dove sarà?
 
Questo ragazzo della via Gluck
si divertiva a giocare con me.
Ma un giorno disse: «Vado in città,»
e lo diceva mentre piangeva
io gli domando: «Amico, non sei contento?
Vai finalmente a stare in città.
Là troverai le cose che non hai avuto qui,
potrai lavarti in casa
senza andar giù nel cortile!»
 
Mio caro amico disse: «Qui sono nato
in questa strada ora lascio il mio cuore.
Ma come fai a non capire,
è una fortuna, per voi che restate
a piedi nudi a giocare nei prati
mentre là in centro respiro il cemento.
Ma verrà un giorno che ritornerò ancora qui
e sentirò l'amico treno
che fischia così: “wa wa”!»
 
Passano gli anni, ma otto son lunghi,
però quel ragazzo ne ha fatta di strada.
Ma non si scorda la sua prima casa,
ora coi soldi lui può comperarla.
Torna e non trova gli amici che aveva
solo case su case, catrame e cemento.
 
Là dove c'era l'erba ora c'è una città
e quella casa in mezzo al verde
ormai dove sarà?
 
Eh…
non so, non so
perché continuano a costruire le case
e non lasciano l'erba
non lasciano l'erba
non lasciano l'erba
non lasciano l'erba
 
Eh, no
se andiamo avanti così
chissà, come si farà
chissà...
 
Vertaling

Die jongen van de Via Gluck

Dit is het verhaal
van ieder van ons
toevallig geboren in de Via Gluck.
 
In een huis buiten de stad
rustige mensen die er hard werken
daar waar eerst gras was is nu een stad
en dat huis dat midden in het groen lag
waar is het gebleven
 
Deze jongen van de Via Gluck
die zich vermaakte en speelde met mij
zei op een dag: “Ik ga naar de stad”
en hij huilde toen hij het zei.
Ik vroeg hem: “Vriend, ben je niet tevreden?
Eindelijk ga je dan toch naar de stad.
Daar vind je dingen die hier niet te krijgen zijn.
Je kunt je thuis wassen
zonder naar de tuin te hoeven gaan.
 
Mijn beste vriend zei: “Ik ben geboren
in deze straat waaraan ik mijn hart verloren heb.
Maar waarom begrijp je niet,
dat je geluk hebt hier te blijven.
Op je blote voeten te spelen in de wei,
terwijl ik in het centrum cement inadem.
Maar er zal een dag komen dat ik hier terugkeer
en dat ik mijn vriend de trein hoor
als die weer fluit: wa wa!”
 
Jaren verstrijken, acht jaren lang
Zo lang is die jongen al onderweg
Maar hij is het niet vergeten, zijn eerste huis
Nu met het geld waarmee hij het kan kopen
Keert hij terug maar vindt geen van zijn vrienden
Alleen maar huizen, asfalt en cement
Waar eens gras was is nu een stad
En het huis dat midden in het groen lag
Waar is het nu?
 
Eh…
‘k weet niet, ‘k weet niet
waarom ze toch doorgaan met bouwen van huizen
en geen graas meer laten groeien
geen gras meer laten groeien
geen gras meer laten groeien
geen gras meer laten groeien
 
En nee
Als we zo blijven doorgaan
Wie weet, waar zal het eindigen
Wie weet…
 
Wil je alsjeblieft "Il ragazzo della via..." vertalen?
Adriano Celentano: Top 3
Gegeven reacties