• 45

    Σπασμένη κλειδαριά • Επί Ποδός

Favorites
Share
Font Size
Original lyrics

Σπασμένη κλειδαριά lyrics

Ανοίγω παράθυρο για να μπεί αέρας
Και να 'φέρει μαζί του τα αρώματα απέξω
Να κλείσω τα μάτια μου και να αποφασίσω
Αν αξίζει και αυτή τη μέρα να παλέψω
Είμαι σίγουρος πως κάπου είχα φτάσει το βράδυ
Μα ο ύπνος από το μυαλό τις αποφάσεις σβήνει
Δε καταλαβαίνει έτσι βγαίνει χαμένος
Πρέπει να βρεί κι άλλη ενέργεια τον ίδιο πόνο να απαλύνει
Πίνω μια γουλιά καφέ, έτσι ρουφώ όλα τα χρώματα
Σαν να μπήκε σε ένα στρόβιλο το ουράνιο τόξο
Έτσι με κάθε λέξη δίνει άλλη απόχρωση
Τα θέλω όλα έντονα, τη ρουτίνα πλέον διώχνω
Νιώθω σαν να σπρώχνω ένα κάρο με φυτά
Και θέλω να αφήσω ένα έξω απ' τη δικιά σου πόρτα
Ό,τι θέλεις κάν' το, μη το δείς εκβιαστικά
Απλώς θέλω στο κήπο σου και μια δικιά μου νότα
Όπως και το αντίστροφο, όπως και το αντίστροφο...
 
Δε κρατάω περίστροφο, δε μου αρέσουν οι πιέσεις
Ίσως δεν τις αντέχω και γι' αυτό τις αποφεύγω
Μα αν τα φέρει έτσι ο χρόνος που πρέπει να διαλέξω
Δε με φαντάζομαι σαν άμαχος να φεύγω
Πιστεύω η ζωή δεν είναι "έχω",
Δεν έχει ευκολίες εδώ, δε παίζει "παύση τη συνέχεια",
"Μισό", "μα πια δε τη παλεύω"
Την έκανα φίλη μου πριν ο νούς γεράσει
Ήμουν για χρόνια χαμένος σε αντιφάσεις
Μετά από τόσο κόπο κοντεύω να τις μηδενίσω
Η εφηβεία μου δεν είχε κρότο ούτε ήταν φάση
Μα ήταν η αρχή ώστε τη νόηση να χτίσω
Κι όσο για τα συναισθήματα, αφέθηκαν μετά
Δεν ήταν επιλογή, απλώς δεν είχα το κλειδί
Και αφού η αναζήτηση αυτή δε βγήκε πουθενά
Έσπασα τη κλειδαριά και τα άφησα ελεύθερα
Κι ανέμελα
Ελεύθερα κι ανέμελα
Κι ανέμελα, ναι...
 
(Τη ρουτίνα πλέον διώχνω...) [x3]
 

 

Comments