This poem can be seen from two points of view: heaven and earth

drowning in the sea of ​​divine love, wishing to reach it and find peace, and bring existence to a safe harbor like a boat and sailing in the turmoil of a storm,

and it can be a storm of earthly passion and a night Beside her lover as a safe harbor

در بهشت شرم معنایی ندارد*
همانطور که آدم و حوا فقط زمانی شرمساری را تجربه کردند که به میوه ممنوعه دست یازیدند
آنگاه
انگار برای اولین بار بدن همدیگر را دیدند
و این،نقطه ی از بهشت رانده شدن،شرمساری و استفاده از پوشش بود