Ранкам снежным белыя ваўкì
З ранішнім снегам, як збеглыя згоды*, --
Выбегуць ў поле, сляды раскідаюць,
Набегаўшыс’ ўволю бясследна растануць.
Што шукаеце ў выпаўшым снезе?
Вам агідны смак нашага хлеба?
Вас гоніць у зіму пах здабычы --
Крыві мядзведжай, крывì бычынай.
Вы -- халодныя снежныя звяры,
I незлічоны -- вашыя страты.
Гінеце сотнямі ў сонечным (свеце) святле,
Жыццё наша доўжыцца толькі да ранку.
Жудасным (Страшным) плачам расколецца ноч,
Усё! Ніхто не ўратуе мяне.
Застыгне пад вокнамі (раз-)’юшаны вой,
Гэта -- снежныя ваўкі прыйшлі за мной.
Толькі развіднее, (…і) -- белыя косткі
Пад снегам цукровым, як тонкія трысці (палкi), --
Вырастуць ў полі пад песнь завірухі,
Не адшукаюць ні ваўкі, ні людзі.
Ранкам снежным белыя ваўкі
З ранішнім снегам, як збеглыя згоды, --
Выбегуць ў поле, сляды раскідаюць,
Не знайшоўшы нічога, ўсё таюць толькі зграі.
LT
Miley_Lovato
AN60SH
mikistli
NinaDolmetcherin
Ven, 02/08/2013 - 15:13
Marinka 
Автор: Вячеслав Бутусов;